اتومبیل «رنو۵» یا همان «RENAULT 5» در طول دوره ای که به تولید رسید تغییر و تحولات زیادی را تجربه کرده است ولی در نهایت همه آن تغییراتی که تجربه کرده است ظاهر کلی اش را ثابت نگاه داشته است .
اتومبیل «رنو۵» یکی از نخستین سوپرمینی هایی بوده است که در کشورمان طرفدار زیادی داشته است به همین دلیل هم بوده است که سال های زیادی را در کشورمان مانده است .
خودروی «رنو۵» در طول دوره طولانی که به تولید می رسیده است نام های مختلف و گوناگونی را به خود گرفته است .
خیلی ها هستند که همچنان دوست دارند با این خودرو و انواع مدل هایش بیشتر آشنا شوند به همین منظور انواع مدل های «رنو۵» را برای شما در این مقاله آورده ایم .
نمونه‌های اولیه :
تقریباً همزمان با آغاز تولید «رنو ۵» در سال ۱۹۷۲ (۱۳۵۱)، صادرات این خودرو به بسیاری از نقاط جهان نیز کلید خورد. ایران هم یکی از مقاصد «رنو ۵» بود و تعدادی از این خودرو بین سال‌های ۵۲ تا ۵۵ به کشورمان راه یافتند.
این نمونه‌ها بیشتر از نوع ۹۰۰ سی‌سی و دو‌در با سپرهای کوتاه هستند. متاسفانه تعداد اندکی از این نمونه‌ها باقی مانده و اکثر رنوهای قدیمی به خاطر مشکلات پوسیدگی اسقاط شده‌اند. تعداد بسیار اندکی از رنو ۵های وارد شده به ایران به دسته دنده قدیمی مشابه دسته دنده ژیان مجهز هستند که حداقل یک نمونه زرد رنگ از این سری در کشورمان باقی مانده است.
نمونه‌های اولیه تولید شده در سایپا :
در ۱۳۵۶ تولید رنو ۵ در سایپا آغاز شد. مشخصات فنی و ظاهری رنوهای تولید شده مشابه نمونه‌های وارداتی قبل از آغاز مونتاژ بودند. در میانه تولید، نمونه‌های چهار در هم به رده محصولات اضافه شدند و نمونه‌هایی با پیشرانه ۱۱۰۰سی‌سی هم تولید شدند. این نمونه‌ها که با داشبورد متفاوت (طرح جدید بدون راه‌های عمودی) و سپرهای جلوبلند شناخته می‌شوند، بعدها پایه و اساس سایر رنو ۵های تولیدی در ایران شدند.
نمونه‌های اسپرت :
نمونه‌های اسپرت شامل آلپین و گوردینی با پیشرانه‌های ۱٫۴ لیتری ۱۰۰ اسب بخاری در تیراژ محدود به کشورمان وارد شدند. این رنوها بعدها اکثراً سر از پیست و مسابقات (خصوصاً سال‌های دهه ۷۰ شمسی) درآوردند و توانستند به مقام‌های درخوری دست یابند. به همین دلیل تعداد آلپین‌های واقعی باقیمانده بسیار اندک است و بیشتر نمونه‌ها در حقیقت نمونه‌های معمولی هستند که با تغییر پیشرانه، تغییر سپرهای جلو به نمونه بلند مه‌شکن‌دار و خط‌کشی‌های معروف بدنه به آلپین یا گوردینی تبدیل شده‌اند.
توربو :
به طور رسمی فقط یک نمونه از این خودرو استثنایی در کشورمان وجود دارد که آن هم دچار مشکلات متعددی است. نمونه توربو با برجستگی‌های گلگیر، بدنه بسیار عریض‌تر و ظاهر خشن‌تر قابل شناسایی و به پیشرانه ۱٫۴ لیتری توربو با ۱۶۰ اسب بخار قدرت مجهز است که می‌تواند آن را در تنها ۶٫۶ ثانیه از صفر به ۱۰۰کیلومتر در ساعت برساند.
نسل دوم :
تعداد اندکی از نسل دوم رنو ۵ که از نظر ظاهری و فنی مدرن‌تر است و تجهیزات بیشتری دارد وارد کشور شدند و حتی برای مدتی زمزمه تولید این خودرو در کشور به گوش می‌رسید. اما در نهایت فقط تعداد اندکی از این خودرو در کشورمان باقی ماندند.
سپند :
سایپا خط تولید رنو را به پارس خودرو فروخت و این خودروساز با اعمال کمترین تغییرات، سپند را در سال ۱۳۷۸۸ عرضه کرد. این خودرو از نظر ظاهری و مشخصات فنی مشابه نمونه‌های غیر صادراتی سال‌های آخر تولید در سایپا بود.
سپند۲ :
نمونه فیس‌لیفت شده سپند با طرح سپرها، جلوپنجره، چراغهای عقب، آینه بغل‌ها، غربیلک فرمان و تودوزی متفاوت با نام سپند ۲ عرضه شد. این خودرو به دلیل ظاهر زشت‌تر بعدها توسط بسیاری از مالکان با تعویض قطعات ظاهری به سپند معمولی تغییر یافت. ۴۰۵۰۱ دستگاه از این خودرو تولید شد.
PK و PKi :
در سال ۸۳ با تغییر مدیریت در پارس خودرو و برای دمیدن روحی تازه در کالبد سپند، پلت‌فرم این خودرو با پلت‌فرم کمپانی مادر یعنی ساپیا پراید تعویض شد و خودرو پیشرانه‌های ۱٫۳ لیتری سری قدیمی‌تر پراید مجهز شدند و به دلیل کمبود جا زاپاس از کنار موتور به صندوق عقب انتقال یافت و بچه گلگیرهای فایبرگلاسی برای پنهان کردن بیرون‌زدگی تایرها تعبیه شدند و باله عقب کوچک به همراه چراغ ترمز سوم نصب شد. در داخل خودرو هم تغییراتی داده شدند که مهم‌ترین آنها نصب سیستم قفل مرکزی بود. بعدها تلاش‌هایی برای نصب کولر و برقی کردن شیشه‌های PK انجام گرفت و به دلیل مشکلات محیط زیستی، پیشرانه‌ها مشابه پراید انژکتوری شدند.
نمونه‌های معروف به صادراتی :
در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ شمسی، قراردادی بین رنو و سایپا عقد شد که حاصل آن ساخت تعدادی نمونه سفید رنگ سپر بلند چهار‌در با پیشرانه‌های ۱٫۱ لیتری، سانروف، برف پاک‌کن عقب و تودوزی بهتر بود که از نظر کیفی تا حدی نسبت به نمونه‌های داخلی بهتر بودند. این خودروها با هدف صادرات به کشورهای همسایه از جمله ترکیه ساخته شدند؛ امری که به علت عدم رضایت رنو از کیفیت نهایی به طور کامل محقق نشد و بیشتر این رنوها در کشورمان ماندند.
سپند جوانان/ GT :
نمونه جوان‌پسند سپند ۲ با طرح برف پاک‌کن‌های متفاوت، سپرهای همرنگ بدنه، آینه‌های همرنگ بدنه، برف پاک‌کن عقب، رینگهای سه‌پره آلومینیومی و نوشته‌های GT بدون تغییرات فنی بین سال‌های ۷۹ تا ۸۱ در تیراژ ۲۰۲۲ دستگاه به تولید رسید و به موفقیت چندانی دست نیافت.
سپند کار :
نمونه‌ای که تنها در تیراژ یک پیش‌نمونه تولید شد و در حقیقت نمونه ون‌شده سپند۲ بود بدون تغییرات قابل ملاحظه فنی که تنها ظاهر قسمت عقب آن تغییر یافته و شیشه‌های عقب آن حذف شده بودند.
نیو PK :
آخرین رنو تولید شده در ایران با تغییرات ظاهری اندک همانند چراغهای عقب متفاوت و گلگیرهای برجسته از سال ۸۵ تا ۸۶ در تیراژ حدودی ۸۷۸۷ دستگاه به تولید رسید و آخرین خودرو از نوع رنو ۵ بود که در کشورمان تولید شد.
منبع : رنو
ابــعاد