بررسی ایمنی لیفان ۸۲۰

خود کارمندان کمپانی لیفان مدعی می باشند که خودروی لیفان ۸۲۰ شان این قابلیت را در خود دارد که موفق شود ۵ ستاره ایمنی را از سازمان ایمنی  EURO-NCAP اخذ نماید .

ولی در حال حاضر نمی توانیم نظری درباره این موضوع بدهیم و هیچ مسئله قطعی در این باره وجود ندارد چراکه هیچ گونه نتیجه ای از آزمایش های تصادف این خودرو منتشر نگردیده است

در این باره باید این نکته را هم یادآور شد که خودروهای تولیدی شرکت لیفان موفق گشته اند مجوز حضور در کشورهای عضو اتحادیه اروپا را از طریق گرفتن گواهی E mark از مراجع هلندی اخذ نمایند .

بدنه و درهای این خودرو برای مقاومت هر چه بیشتر در برابر ضربه و تصادف به وسیله میله های فولادی مقاوم سازی شده اند. همچنین این خودرو از ۶ سیستم ایمنی ABS، ESP، EBD، TCS، BAS، و HBA نسخه ۹ بوش بهره می برد.در داخل خودرو نیز ۶ ایربگ(جلو، جانبی و پرده ای) وظیفه محافظت از سرنشینان در برابر ضربه را بر عهده دارند.

سیستم TPMS به نمایش میزان باد لاستیک ها نیز میتواند راننده را در مواقع پنچری و کم بادی لاستیک آگاه کند.همچنین با با وجود ۴ سنسور پارک در عقب و ۲ سنسور در جلو راننده می تواند به تمامی نقاط کور اطراف ماشین تسلط داشته باشد.

مشخصات فنی:

سیستم تعلیق جلو McPherson و سیستم تعلیق عقب چند اتصاله.

لیفان خودروسازیست که معمولا موتور خودروهایش را خودش با همکاری ریکاردو انگلستان طراحی و تولید میکند. برای ۸۲۰ هم سه گزینه برای قوای پیشرانه در نظر گرفته شده است. ۱۸۰۰ سی سی، ۲۴۰۰ سی سی و ۲۰۰۰ سی سی توربوشارژ با تکنولوژی تزریق مستقیم سوخت. لازم به ذکر است که در ابتدا تصور میشد موتور ۲۴۰۰ سی سی از محصولات میتسوبیشی باشد، اما در نهایت لیفان کد LF489Q را برای آن اعلام کرد که مشخصات آن به صورت زیر است:

حجم دقیق ۲۳۷۳ سی سی و ماکزیمم توان ۱۶۵ اسب بخار در دور موتور ۵۷۰۰ و گشتاور ۲۲۶ نیوتن متر در دور ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ دور بر دقیقه.

گیربکس ۶ سرعته تیپ ترونیک ساخت DSI استرالیا

شاسی با طراحی MIRA انگلستان.

 

نمای داخلی:

در نمای داخلی دو نکته بیش از هر چیز جلب توجه می کند: یکی شباهت زیاد داشبورد این خودرو به تویوتا کمری و دیگری طراحی لوکس و جنس متریال مناسب و بسیار فراتر از یک خودروی ۲۰ هزار دلاری چینی!

طراحی کابین ۸۲۰٫ لازم به ذکر است که این خودرو با دو تریم داخلی طوسی و سفید هم عرضه می شود و هنوز معلوم نیست که کدامیک از تریم های موجود به ایران وارد شوند.

 منبع : کرمان خودرو

فضای داخلی اتومبیل MVM X33 S

خودروی ام وی ام ایکس 33 اس در کلاس یک خودروی شاسی بلند سایز متوسط موفق شده است برای سرنشینان خود فضای داخلی خوبی را فراهم نماید هرچند که خیلی هم بزرگ نمی باشد .

برای مدل جدید  این خودرو از بهترین نوع پلاستیک در این رده قیمتی بهره گرفته شده است و پیشرفت چشمگیری داشته است . هرچند که نباید توقع داشت که در این خودرو از فوم برای داشبورد استفاده شده است و یا اینکه نباید انتظار داشته باشیم از قطعات نرم استفاده شده باشد.

اما در مجموع بافت و فرم قطعات در سطح مناسبی قرار دارد، به خصوص که در تضاد و تکمیل محیط مشکی رنگ کابین، حاشیه دریچه های تهویه مطبوع و نوارهایی در روکش درونی درب های جلو با قطعات قرمز رنگ تزیین شده اند که کیفیت مناسبی دارند و جذابیت خاصی را به فضای کابین القا می کنند.

استفاده از مانیتور 8 اینچی لمسی متصل به دوربین دنده عقب در بخش مرکزی داشبورد نیز به همین سبک باعث افزایش جذابیت و مُدرن جلوه دادن کابین می شود، طبیعتا در دنیای فعلی که رقابت شدیدی برای افزایش سایز صفحات نمایشگر شکل گرفته، ابعاد قابل توجه این مانیتور می تواند از همگام شدن X33 S با رویه جهانی صنعت خودروسازی حکایت کند.
کیفیت سیستم صوتی در سطح قابل قبولی قرار دارد و شاید علاقه مندان دو آتشه دنیای موسیقی را کاملا راضی نکند اما برای استفاده معمولی جوابگو خواهد بود.
از دیگر موارد نه چندان جالب می توان به روکش چرمی صندلی ها در مدل اسپرت اشاره کرد که مانند بسیاری خودروهای دیگر از چرم مصنوعی ساخته شده که مانند تمام صندلی های چرمی دیگر باعث چسبیدن لباس به بدن می شود.

حکایت پیشرفت فوق العاده صنعت گران آسیای شرقی، اعم از ژاپن، کره و اخیرا چین در صنعت خودروسای، حکایت جدیدی نیست. هر سه کشور برای سال های مدیدی به کپی برداری از خودروسازان غربی و بی کیفیتی متهم شدند اما در نهایت با تلاش روز افزون خود را از بند اتهامات رها کردند و سهمی از بازار بزرگترین خودروسازان جهان را بدست آوردند، البته هنوز چین همچون کره و ژاپن به مرحله پایداری در صنعت خودروسازی نرسیده است، اما آنچه از شواهد امر برمی آید این است که این کشور هم حداقل در بازار کشورهای در حال توسعه می تواند جای پای خود را در بازار محکم کرده و سهمی از بازار این مناطق را از آن خود کند.
چری به عنوان یکی از خودروسازان بزرگ و دولتی چین، قطعا در زمینه بومی سازی تکنولوژی تولید خودرو سهم مهمی را برای کشورش بر عهده دارد، این کمپانی برخلاف بسیاری دیگر از خودروسازان چینی در راستای کپی برداری از خودروهای مشهور کار نمی کند، بلکه در مسیر دست یابی به دانش تولید خودرو گام بر میدارد و سال هاست که با مشارکت شرکت مدیران خودرو در کشورمان نیز حضوری پر رنگ دارد.
چندی قبل شاهد رونمایی از تازه ترین محصول مدیران خودرو یعنی ام وی ام X33 جدید با پسوند S در نمایشگاه خودرو مشهد و قیمت گذاری این خودرو در تهران بودیم و به تازگی نیز فرصتی دست داد تا برای نخستین بار پشت فرمان سومین مدل از سری محصولات X33 بنشینیم، خودرویی که به روز رسانی گسترده ای را در راستای افزایش کیفیت و زیبایی تجربه کرده است.

 منبع : ام وی ام 

مقایسه بسترن B50F با لیفان 820

بسترن :

در بازارهای کشور ما برند فاو خیلی شناخته شده نیست .

فاو یک برند چینی می باشد که به کمک خودروسازان بزرگ جهانی موفق گشته است محصولاتی را تولید نماید که در خود بازار چین بعضی از رقیب های غیر وطنی را شکست دهد و همچنین در کشورهایی که در حال توسعه می باشند طرفدارانی را به دست آورد .

یکی از با کیفیت ترین محصول این برند که در ایران وجود دارد خودروی آسا یا همان B50F می باشد

این روزها از نظر کیفی با سراتو سایپا ۹۰ میلیون تومانی رقابت می کند. فاو اولین حضور خود را با سواری B50 در ایران تجربه کرد که با موتور ۱٫۶ لیتری عرضه می شد. واقعیت این است که از این مدل استقبال خوبی نشد و در نهایت با ورود B50F تولید این خودرو به پایان رسید. B50F با اینکه نسخه فیس لیفت B50 بود به مراتب با جذابیت بیشتری به بازار آمد و اینبار با موتور ۱٫۸ لیتری سری L مزدا توانست عملکرد خوبی از فاو را در صنعت خودرو نشان داد.

این موتور بر خلاف نسخه قبلی توانمندی به مراتب بیشتری را دارد و با توجه به فناوری مزدا، توان تولید ۱۴۲ اسب بخار را با گشتاور ۱۷۲ نیوتون متر دارد. گیربکس این خودرو از نوع AF21 کمپانی Aisin ژاپن است که از مطرح ترین کمپانی های تولید کننده گیربکس بوده و با برندهای به نام دنیا فعالیت می کند. یکی از مزیت های بسترن همین موتور و گیربکس است که هماهنگی بسیار خوبی را با هم دارند و در تخت گاز رفتن ها با پر کردن تا هفت هزار دور موتور در دقیقه، رضایت خوبی را برای راننده فراهم می کند. طراحی ظاهری خودرو هم کمک زیادی را به فروش این ماشین کرده است. B50F محبوبیت این روزهای خود را مدیون دگردیسی است که مهندسان فاو بر روی B50 انجام دادند. طراحی داخلی و بیرونی خودرو به سبک خودروهایی است که حتی در سال ۲۰۱۶ همچنان به روز به نظر می رسند. از نظر ایمنی بسترن با شاسی H3 و M1 طراحی شده است که مقاومت خوبی را دارد و در تصادفات واکنش مناسبی را از خود نشان می دهد. وجود چهار کیسه هوا و سیستم کنترل هرزگردی هم مزید بر علت می شود که بسترن B50F به نسبت برخی رقبا در بازه قیمتی خود امنتر باشد. پلتفرم مزدا۶ مدل ۲۰۰۲ هم باعث شده تا ایمنی اصولی تر در این خودرو چینی ایجاد شود و در کنار ایمنی، فضای اتاق مناسب را به سرنشینان بدهد. مسئله ای که در مورد B50F وجود دارد، کیفیت مونتاژ است که گاهی مورد انتقاد قرار می گیرد. البته به گفته گروه بهمن و سازمان ملی استادارد، کیفیت این خودرو افزایش یافته و کمتر شاهد گزارش مشکل مونتاژ از خریداران هستیم.

تودوزی ترم داخلی دو رنگ خودرو باعث شده که بسیاری این طرح را بپسندند و افرادی از خرید آن امتنا کنند. زیرا افرادی هستند که تریم تک رنگ مخصوصا مشکی را بیشتر از رنگ مشکی- کِرِم می پسندند. امکاناتی مثل سانروف، سیستم تهویه اتوماتیک، صندلی راننده برقی، کروزکنترل، چراغ های جلو با نور لنزی و… سطح آپشنی بسترن را بالا برده و خیلی از مالکین این خودرو را بهترین گزینه موجود در بازار می دانند. نرمی سواری و صندلی های به نسبت راحت از ویژگی هایی است که خیلی از خانواده های ایرانی به آن اهمیت می دهند. ارتفاع کم خودرو به نسبت ماشین هایی مثل سراتو باعث شده تا افراد ساکن در برخی شهرستان ها کمتر به سراغ این خودرو بروند. زیرا اعتقاد دارند که در هر دست انداز شهری، جلو و کف ماشین گیر می کند و به مرور زمان آسیب جدی به خودرو می زند.
با همه این ویژگی ها، بسترن B50F قیمت ۷۶ میلیون و ۷۱۰ هزار تومانی را در سال ۹۴ تجربه کرده است و توانسته در بازه بین ۸۰ میلیون تومانی ها به عنوان یک خودرو چینی اما با کیفیت، فروش خوبی را در بازار ایران تجربه کند.

لیفان 820 :

نمی توان گفت که کمپانی لیفان یک خودروساز با کیفیت است. زیرا ما ایرانیان سابقه ۵۲۰ و ۶۲۰ را داریم و به هر حال با این خودروها نمی توانیم ادعای با کیفیت بودن لیفان را بپذیریم. ولی لیفان تصمیم دارد که با عرضه محصولی جدید نظر خیلی از ایرانیان را تغییر دهد. لیفان ۸۲۰، لوکس ترین محصول لیفان است که با قیمت ۸۲ میلیون تومانی، این روزها باعث شده که خیلی ها برای خرید آن دست نگه دارند. لیفان ۸۲۰ از هر زاویه تصویری متفاوت از خود به نمایش می گذارد. برخی آن را کمری، برخی دیگر سوناتا و حتی بعضی آن را به آلمانی هایی مثل ب ام و ۵۲۸ و آئودی A6 تشبیه می کنند. ولی واقعیت این است که طبق گفته کمپانی لیفان، پلتفرم این خودرو از تویوتا خریداری شده و مهندسان لیفان، ۸۲۰ را بر مبنا کمری XV50 طراحی کرده اند. با این که کد موتور ۸۲۰ با LF شروع می شود، ولی خیلی ها از جمله مهندسان اعتقاد دارند که موتور ۲٫۴ لیتری ۱۵۸ اسب بخاری لیفان، نسخه «های کپی» موتور ۲AZ تویوتا بوده که بیشتر با گشتاور ۲۲۱ نیوتون متری خود ایفای نقش می کند. گیربکس لیفان شش سرعته اتوماتیک است که تا حد زیادی هماهنگی خوبی را با موتور دارد و با خاموش کردن ESP، می توانید صدای کاتاف موتور را به وسیله لغو عملگرهای کنترلی بشنوید. خاموش کردن این سیستم پایداری بهای گرانی را دارد. زیرا با لغو ESP، می توانید کم فرمانی زیادی را شاهد باشید. ولی وقتی که سیستم کنترل پایداری فعال است، فرمان را زیر دستان خود حس می کنید که خودرویی چینی را تا چه حد قابل کنترل کرده است. در کنار هندلینگ مناسب، وجود شش کیسه هوا هم به ایمنی خودرو می افزاید. سیستم های مثل سیستم شروع حرکت در سربالایی اتوماتیک، کنترل هرزگردی ابتدایی و… نشان می دهد که لیفان پارامترهای ایمنی را در این خودرو خوب رعایت کرده است. کیفیت داخلی و خارجی ۸۲۰ در حد یک ماشین ۸۲ میلیون تومانی مناسب است.

ولی نباید فکر شود که چون شبیه کمری طراحی شده است، باید کیفیتی مثل آن را داشته باشد. سانروف، صندلی برقی راننده با گرمکن، کروزکنترل، مانیتور، دوربین عقب، سیستم تهویه اتوماتیک، استارت دکمه ای و… نشان می دهد که این خودرو از نظر امکاناتی در سطح بالاتری از رقبا قرار دارد. عملکرد و نرمی ۸۲۰ هم یکی از دلایلی است که باعث می شود این ماشین امروز در ایران با فاو بسترن B50F رقابت کند. طراحی زیبا این خودرو و فضای دلباز کابین، نکته ای دیگر است که می توان خرید این خودرو را به جای رقبا پیشنهاد کرد. همچنین گارانتی ۵ سال یا ۱۵۰ هزار کیلومتری این خودرو یکی از ویژگی هایی است که با تعداد زیاد نمایندگی های کرمان موتور تکمیل می شود و باعث شده تا این خودرو با خدمات بهتری در ایران به فروش برسد.

 

اگر چه لیفان ۸۲۰ و فاو بسترن B50F خودروهایی در یک کلاس به حساب نمی آیند، ولی قیمت نزدیک این دو خودرو باعث شده تا این روزها کسانی که قصد خرید خودرویی ۸۰ میلیون تومانی را داشته باشند، بین ۸۲۰ و B50F دو به شک باشند. هر خودرو مزیت خود را داشته و برای گروهی خاص طراحی شده است. بدیهی است که اعلام نظر یک طرفه در مورد این ماشین ها کاری سخت و دشوار بوده و باعث می شود تا واقعیت ها دور شویم. ولی باید در نظر گرفت که با توجه به نحوه فعالیت کرمان موتور، بزودی حجم انبوهی از ۸۲۰ به بازار تزریق می شود و آن موقع است که جایگاه بسترن به خطر می افتد. افرادی که آپشن را در کنار اتاق بزرگ می خواهند به راحتی سمت ۸۲۰ می روند. جوانانی هم که به دنبال خودروی جذابتر می گردند، راحت تر به خرید B50F اقدام می کنند. به هر حال می توان نتیجه گرفت که کم و بیش این خودروها در سال ۱۳۹۵ فروش خود را ادامه خواهند داد. فقط سوالی که مطرح می شود این است.

منبع : لیفان 

تینا و قشقایی به محصولات پارس خودرو وارد شدند

ایرنا : مدیرعامل کمپانی پارس خودرو بیان داشت :

خودرویی که جایگزین اتومبیل ماکسیما خواهد شد تینا می باشد و همچنین خودرویی که جایگزین اتومبیل رونیز خواهد شد اتومبیل قشقایی خواهد شد .

در حین مراسم رونمایی از ۴ خودروی جدید کمپانی سایپا که در روز شنبه برگزار گردید مسیح تفرشی بیان داشت :

تا بهمن ماه امسال اتومبیل جدید قشقایی برای به فروش رسیدن آماده خواهد گشت و همچنین اتومبیل تینا هم تا پایان امسال روانه کشور می گردد . تینا در کلاس اتومبیل E می باشد و به صورت سی کی دی قرار است وارد کشور گردد .

وی، قیمت خودروی تینا را ۵۰ میلیون تومان و خودروی قشقایی را ۴۰ میلیون تومان اعلام کرد و اظهار داشت: سال جاری به دلیل تاثیر غیرمستقیم بحران مالی جهان بر صنعت خودرو سازی کشور، سال بسیار سختی برای خودروسازان داخلی خواهد بود.
وی سال گذشته را سالی پربار برای شرکت پارس خودرو ارزیابی کرد و گفت: در سال گذشته با رشد ۲۱ درصدی تولید، ظرفیت تولید شرکت پارس خودرو از ۶۰۰ دستگاه در روز به یک هزار و ۵۰ دستگاه در روز افزایش یافت.

تفرشی سپس از کاهش ۲۵ درصدی هزینه های تولید در بازار خودرو خبر داد و تاکید کرد: میزان فروش در سال قبل نسبت به مدت مشابه ۱۰ درصد رشد داشته است.

وی در پایان از برنامه های این شرکت برای کاهش مصرف سوخت در سال اصلاح الگوی مصرف خبر داد و تصریح کرد: در زمان حاضر پارس خودرو ۲۴ درصد از سهم بازار خودرو کشور را در اختیار دارد.

 

تاریخچه :

شرکت پارس خودرو در سال ۱۳۳۵، به شماره ثبت ۵۲۷۲ و با نام شرکت «جیپ» تأسیس شد و با واردات و فروش اتومبیل‌های جیپ ویلیز و قطعات یدکی آن فعالیت خود را شروع کرد.

شرکت در سال ۱۳۳۸ پس از احداث کارخانه در جاده مخصوص کرج (محل کنونی شرکت)، مونتاژ انواع اتومبیل‌های جیپ را در ایران آغاز نمود. در سال ۱۳۴۵ به دنبال احداث سالن‌های پرس و ساخت قطعات و توسعه عملیات، تولید اتومبیل‌های آریا و شاهین (رامبلر) به محصولات قبلی اضافه گردید.

در تاریخ ۱۳۵۲/۰۲/۰۴ شرکت «موتور جک (سهامی خاص)» به شماره ثبت ۱۶۸۳۲ تأسیس و کلیه دارایی‌ها و تعهدات شرکت جیپ به این شرکت منتقل شد. نام شرکت در تاریخ ۱۳۵۲/۰۲/۰۸ بر طبق مصوبه مجمع عمومی فوق‌العاده به «شرکت جنرال موتورز ایران (سهامی خاص)»، در سال ۱۳۵۹ به «خودروسازی ایران» و سپس در همان سال به «پارس خودرو» تغییر یافت.

شرکت پارس خودرو بر اساس صورتجلسه مجمع فوق‌العاده مورخ ۱۳۷۱/۰۱/۲۶ و به استناد ماده ۲۷۸ قانون اصلاح، قسمتی از قانون تجارت، از «سهامی خاص» به «سهامی عام» تبدیل گردید و اساسنامه جدید شرکت مشتمل بر ۸۰ ماده و ۱۵ تبصره مورد تصویب قرار گرفت.

در اواخر سال ۱۳۷۸ و در پی عرضه سهام شرکت در بازار بورس، شرکت سایپا ۵۱ درصد از سهام شرکت را خریداری نمود و با این اتفاق این شرکت از شمول شرکت‌های دولتی خارج گردید. در سال ۸۲، ۳۴درصد دیگر از سهام شرکت توسط شرکت سایپا خریداری شد.

منبع : پارس خودرو 

خودروی سمند EF7 چگونه می باشد ؟

در اوایل ورود خودروی سمند به خیابان هایمان این خودرو مشکلات عدیده ای داشت ولی بعد از گذشتن چند سال آن عیب ها رفع و رجوع شد

همه چیز خوب بود تا اینکه کشورمان مورد هجوم تحریم ها قرار گرفت و متاسفانه این خودرو هم در مقایسه به آن اوایلش حتی در وضعیت بدتر قرار گرفت . مشکلات نام برده شده در خصوص سمند مورد آزمایش ما هم صادق می باشد .

در سمند مهم ترین جزوش همان موتور EF7 است (به اصطلاح ملی).

که این موتور  با همکاری تحقیقات موتور آلمان و ایران خودرو ساخته شده است، که بنا به دلایلی از همان بدو ورود، بازار در برابر آن مقاومت کرده که شاید بی دلیل هم نباشد.

هر چند تکنولوژی به کار گرفته شده در این موتور با داشتن سیستم زمان‌بندی متغیر سوپا‌پ‌ها و داشتن ۱۶ سوپاپ در مجموع مصرف به نسبت کمتر و لرزش و صدای کمتر و قدرت بیشتری را برای این موتور روزآمد نسبت به نمونه‌ی XU7 متعلق به دهه ۸۰ میلادی به ارمغان آورده ولی آشنا نبودن مطلوب تعمیرکاران داخلی و همچنین کیفیت بسیار پایین قطعات به کار رفته در این موتور و از طرفی عرضه بسیار محدود لوازم یدکی، پاشنه آشیل این پیشرانه هستند.

 

با ورود به داخل خودرو، هنوز هم سمند را در کلاس میانی، خودرویی جادار به خصوص در قسمت فضای پای سرنشینان عقب و محفظه‌ صندوق عقب خواهید دید، تنظیم هر چهار شیشه، پشتی صندلی‌های جلو و آینه‌های جانبی به صورت برقی انجام می‌پذیرد که از محسنات این خودروی داخلی در این بازه‌ی قیمتی می باشد.

با قرار گرفتن در پشت فرمان، حتی با تنظیم صندلی در پایین‌ترین ارتفاع، هنوز هم در مکانی مرتفع قرار دارید و صندلی های جلو برخلاف صندلی‌های عقب راحتی مناسبی ندارند و پشتی کوتاهِ صندلی‌های جلو در تصادف از پشت از ناحیه سر و گردن راننده و سرنشین محافظت نمی‌کند.

از شروع حرکت آوای کم این پیشرانه‌یِ ۱.۷ لیتری نظر شما را جلب خواهد کرد و با قدرت ۱۱۳ اسب بخاری‌اش از کشش مطلوبی بخصوص در دورهای بالا برخوردار است.

در مانورها فرمان خودرو بسیار نرم و عاری از هیچگونه حسی عمل می‌کند که همین موضوع و بخصوص ابعاد گنگ خودرو و کپ دریچه گاز برقی آن در مواقع تمام گاز، از لذت رانندگی این خودرو می کاهد.

همچنین در اقدامی منحصر به فرد خودروساز رینگهای اسپرت آلومنیومی را با رینگ‌های فولادی و قالپاق جایگزین کرده است! مصرف این خودرو طبق بیانِ سازنده در سیکل ترکیبی ۶.۵ لیتر به ازای پیمایش هر صد کیلومتر است ولی در عمل به این عدد ۲ شماره اضافه می‌شود!

 منبع : سمند

مقایسه طراحی پراید با رنو کوئید

اتومبیل پراید به دلیل اینکه طراحی اش خیلی قدیمی می باشد قادر نیست که با خودروهای مدرن رقابت کند

ولی این را هم باید گفت که این خودرو از ابتدای تولیدش تا به الان تغییرات زیادی را کرده است و از این رو هم چهره اش نسبت به چهره اولیه اش خیلی تغییر کرده است .(در طی دو دهه)

در خودروی ۱۳۱ و همچنین صبا تغییرات کوچکی را می توان مشاهده نمود و همچنین در نسخه های ۱۳۲ و همچنین ۱۴۱  می توانیم تغییرات بزرگ تر را مشاهده نماییم .

در درون این خودرو چیزی که می بینیم یک داشبورد پلاستیکی می باشد که برروی آن امکانات خیلی کمی وجود دارد ولی حالا در نسخه های جدید تر طراحی داشبورد نسبت به قبل کمی جدیدتر شده است  (الهام گرفته از مدل ۱۴۱)

و اما در مورد کوئید، شاهد خودرویی با زبان طراحی جدیدی هستیم. با المان‌های زیرکانه طراحی شده از ناحیه رنو،‌ چهره یک شاسی‌بلند را برای بیننده یادآور می‌شود. طراحی پویا با جلوپنجره‌‌ی برجسته‌‌ای که لوگوی رنو همانند الماس در وسط آن می‌درخشد. (لوگوی رنو سمبل یک الماس است.)

در داخل، مثل همیشه با محیط سادهِ‌ و داشبورد پلاستیکی یک رنو مواجه هستیم، البته به استثنا صفحه نمایش لمسی و صفحه کیلومتر دیجیتالی به‌کار رفته در آن، که به نظر می‌رسد حداکثر تلاش صورت‌ گرفته شده از سوی طراح بوده که سرنشینان، کمی از حس‌وحال  بی‌روح داخل کابین محصولات سابق رنو فاصله بگیرند.

 

اصالت

پراید خودرویی بود که در سال ۱۹۸۶میلادی (۱۳۶۵شمسی) طراحی و تولید شد، یعنی حدود ۳۰ سال پیش! خودرویی که میان چند خودروساز مزدا، فورد و کیا دست به دست شد و بالاخره در سال ۱۳۷۲به دست خودروساز ایرانی، سایپا افتاد!

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دیجی کالا، و اما کوئید، خودرویی است که رنو در سال ۲۰۱۵ به قصد هدف گرفتن بازار خودروهای اقتصادی و ارزان قیمت هند تولید کرد. بنابراین کوئید خودروی جدیدتری نسبت به پراید محسوب می‌شود.

 

کلاس‌بندی

پراید عموما به‌عنوان یک خودروی سدان‌‌ (صندوق دار) و یا هاچ بک کوچک شهری شناخته می‌شود.

در مورد کلاس کوئید جای بحث زیاد است. به‌طور کلی کوئید را یک کراس‌اور کوچک می‌دانند. کوئید از نظر ابعاد حتی از ۲۰۶ کوچک‌تر و ارتفاع آن تنها ۲٫۸ سانتی‌متر از پراید بیشتر است! در حقیقت کوئید یک هاچ بک کوچک شهری است که تنها با افزایش ارتفاع چندسانتی‌متری ناقابل، لفظ کراس‌اور کوچک را یدک می‌کشد. این اختلاف ارتفاع ناچیز، شاید در جاده‌های خاکی یا پرفراز و نشیب، عملکرد بهتری را نسبت به پراید از خود نشان دهد.

البته بعید نیست که کوئید هم مثل پراید دست‌خوش تغییراتی شود و در آینده‌ای نه چندان دور، شاهد تولید انواع کلاس‌های سدان تا وانت آن باشیم!

 منبع : رنو 

اطلاعاتی از خودروی کیا GT

یک خودروی جدید که از ظاهری بسیار مدرن و در عین حال منطقی برخوردار می باشد اخیرا در نمایشگاه خودروی پاریس توسط شرکت کره ای کیا معرفی گردید .

این خودرو که در دسته هاچ بک ها جای گرفته است نسل چهارم ریو می باشد .

طراحی این خودرو در مراکز طراحی کیا در کشورهای آمریکا و آلمان صورت گرفته است .

چیزی که سبب پیشرفت کردن طراحی ظاهری اتومبیل های دو خودروساز هیوندا و کیا شد پیوستن پیتر شرایر به گروه خودروسازی این دو برند می باشد

 

در سال 2011 کره ای ها کانسپتی با نام GT معرفی کردند که از ظاهری بسیار جذاب و زیبا برخوردار بود. حال گریگوری گویلام (Gregory Guillaume) یکی از طراحان کیا در مصاحبه ای اعلام کرده که سال آینده نسخه تولیدی این خودرو معرفی خواهد شد.

او درباره ظاهر این اتومبیل گفته: “خودروهای قدیمی زیادی وجود دارند که الهام بخش بوده و به من کمک می کنند تمرکز کنم. برای مثال نسخه به نمایش درآمده GT درست است که 4 در دارد، اما بصورت موتور جلو و دیفرانسیل عقب طراحی شده است.

خودرویی که در کودکی با این ساختار دوست داشتم، مازراتی گیبلی بود.

 

“گیبلی اتومبیلی بود که می شد با آن بدون توقف از پاریس تا جنوب فرانسه رفت؛ زیرا همه چیز درباره آن عالی است. هنگام طراحی GT این مساله همیشه در ذهن من بود.”

سدان 4 دری با نشان کیا که از یک مازراتی کلاسیک الهام گرفته شده، می تواند ایده جالبی باشد. نسخه کانسپت این خودرو در زمان معرفی به موتور شش سیلندر V شکلی مجهز شده بود که توانایی تولید حدود 400 اسب بخار قدرت را داشت.

این که نسخه تولیدی چقدر قدرت خواهد داشت هنوز به عنوان یک راز باقی مانده است.

 

آلبرت بیرمان مدیر جدید بخش دینامیک کیا که قبلا کارمند سابق M پاور بی ام وی بود، در این باره گفته که GT قدرتمندترین محصول با نشان کیا در اروپا خواهد بود.

از آنجایی که این کمپانی در حال حاضر سدانی با قدرت 420 اسب بخار (K900 یا همان کوریس) برای بازار آمریکا تولید می کند؛ بنابراین انتظار می رود خروجی موتور GT چیزی در این حدود باشد.

 

ناگفته نماند بیرمان با این هدف جذب شده که هندلینگ و دینامیک محصولات هیوندای-کیا را ارتقا دهد. بنابراین شاید بتوان این انتظار را داشت که خودروهای کره ای در آینده خصوصیاتی نسبتا مشابه به اتومبیل های بی ام وی پیدا کنند.

ارایه یک خودروی چهار نفره GT کوپه از سوی کره ایها بار دیگر نشان از برنامه های بلندپروازانه آنان دارد. برندهای کره ای که روزی به ارزان قیمت بودن، کیفیت پایین، طراحی و عملکرد ضعیف معروف بودند.

اکنون شخصیتی قابل احترام پیدا کرده و به رقبایی توانمند برای برندهای مطرح با سابقه تبدیل شده اند.

بدون شک جذب نیروهای با تجربه و مستعدی چون پیتر شرایر نقشی انکارناپذیر در این امر داشته است، مساله ای که در کشور ما نادیده گرفته شده و بسیاری از استعدادهای داخلی هم به دلیل بی توجهی به خارج از کشور مهاجرت نموده و بعضا به استخدام شرکت های مطرحی چون بنز و بی ام و درآمده اند.

منبع : کیا موتورز 

نگاهی گذرا به مقایسه پراید و پژو آردی

با بررسی و مقایسه دو خودروی پراید و پژو آردی به یک سری نتایجی دست می یابیم که در اینجا موارد تفاوت را به صورت خلاصه ذکر نموده ایم :

۱٫در درون کابین خودروی پژو آردی در مقایسه با خودروی پراید از قطعات با کیفیت تری استفاده شد و بدین گونه دیرتر به سروصدا می افتد.

۲٫ نهایت سرعت خودروی پژو آردی در مقایسه با پراید بالا تر است .

۳٫ اگر خودروها را از حیث فضا و جاداری بررسی نماییم می بینیم که آردی در سطح بالاتری قرار می گیرد .

۴٫خودروی پراید بنزین کمتری مصرف می کند .

۵٫ قطعات هر دو خودرو قیمتی یکسان دارند .

۶٫ خودروی آر دی ایمنی بالاتری دارد .

۷٫ از نظر زیبایی نظر های زیادی هست  ولی بدنه پژو به نظر زیبا تر از پراید میاد ان هم بخاطر شیب بیشتر در ماشین.

۸٫ شتاب گیری پراید بهتر از آر دی هست.

۹٫ هندلینگ پژو آردی ای بهتر هست.

پراید :

این خودرو توانست توجه بازار خودرو کره را به خود جلب کند . در سال ۱۹۹۳ بود که توجه سایپا نسبت به این خودرو جلب شد در این زمان بود که قرارداد واردات این خودرو بین سایپا و کیا موتورز بسته شد .

پس از ۶ سال واردات این خودرو قرارداد مونتاژ آن امضا شد که طی این قرار داد سایپا حق ۵۰٪ داخل سازی داشت . طبق معمول ایران هر خودرویی را که مونتاژ میکنه تا حدود ۴ سال خراب میکنه و پراید هم از این قاعده مستثنا نبود و تا اواسط سال ۸۳ که مدل سی ال سی آن عرضه می شد افتضاحی بیش نبود در این جا نظر شما را به مشخصات مدل سی ال سی جلب می نمایم :

قدرت موتور ۶۱ اسب بخار ، حداکثر سرعت ۱۴۵ کیلومتر ،شتاب ۰ تا ۹۶ ۱۷ ثانیه . این ارقام رو با پراید کره ای مقایسه کنید موتوجه می شوید که چقدر افت در توان خودرو بوجود آمده بود ،بلا خره در اواخر سال ۸۳ سایپا مجبور شد مدل انژکتوری ساژم را ارئه دهد که نصبت به مدل سی ال سی بهبود یافته بود اما باز هم جا برای بهتر شدن داشت ، در سال ۸۴ سایپا مدل انژکتوری زیمنس را عرضه کرد که نسبت به دو مدل پیشین ارتقا زیادی یافته بود . مشخصات این مدل بدین شرح است :

قدرت موتور ۶۵ اسب بخار ،حداکثر سرعت ۱۷۹ کیلو متر شتاب ۰ تا ۱۰۰ ۱۴ ثانیه ،مجهز به سیستم پاششی سوخت انژکتوری

منبع : پراید 

معرفی اتومبیل پژو ۳۰۱ درنمایشگاه پاریس

مسئله ای که در خصوص پژو ۳۰۱ وجود دارد این است که این خودرو از فرمول نام گذاری پژو استفاده نکرده است .

پژو برای نام گذاری خودروهای خود یک سیاست در پیش گرفته است که بر طبق آن باید خودروی پژوی جدید ۳۰۹ نام گذاری می شد بدین گونه که خودروی پژو ۳۰۸ که آخرین مدل پژو می باشد باید در نظر گرفته میشد و سپس پژوی جدید ۳۰۹ میشد اما در نهایت تعجب می بینیم که پژو به جای اینکه به عدد ۸ یک عدد اضافه کند آن را به کل برداشته است و عدد ۱ را جانشین آن کرده است .

احتمال دارد دلیل کار پژو این باشد که این خودروی جدید را از سری های ۳ جدا کرده است .

این طور که به نظر می آید پژو قصد دارد یک مدل ارزان خانوادگی و بدون هیچ گونه تجملات خود را به میان آورد تا رنو و لوگان را به چالش بکشد

نگاهی به مشخصات خودرو هم نشان می دهد که چندان با خودرویی شبیه ۳۰۸ روبرو نخواهیم شد. اما اندازه ماشین در همان ابعاد است. طول ماشین ۴٫۴۴ متر و فاصله بین دو محور ۲٫۶۵ متر  می باشد. فضای صندوق نیز ۵۰۶ لیتر می باشد.

 

تاکنون سه موتور برای پژو ۳۰۱ درنظر گرفته شده است. اولین موتور ۱٫۶ لیتری چهارسیلندر با تکنولوژی VTi است که ۱۱۵ اسب بخار نیرو تولید می کند. موتور ۱٫۲ لیتری سه سیلندر با توان ۷۲ اسب بخار و موتور ۱٫۶ لیتری چهار سیلندر HDi دیزلی با قدرت ۹۲ اسب بخار  هم  قابل انتخاب می باشند. بعد از پژو ۲۰۸ این دومین خودرویی است که از موتور سه سیلندر ۱٫۲ لیتری VTi استفاده می کند.

 

امکانات ایمنی پایه در حد سیستم ترمز ABS و ESP و چهار کیسه هوا و سیستم کمک پارک عقب برای پژو ۳۰۱ قابل انتظارند. برای دریافت اطلاعات بیشتر از امکانات و مشخصات و قیمت شاید تا ماه سپتامبر باید صبر کنیم.

پژوی ۳۰۱ در ماه سپتامبر رونمایی و از اول نوامبر در ترکیه و سپس در اروپای مرکزی و شرقی، یونان، خاورمیانه، روسیه، اکراین و آمریکای جنوبی به فروش خواهد رسید.

 

یکی از خودروهایی که قرار است بزودی در کشور توسط شرکت ایران خودرو تولید گردد پژو ۳۰۱ نام دارد.
این خودرو که در دسته خودروهای ارزان قیمت قرار می‌گیرد در رده خودروی تندر ۹۰ بوده که صد البته ظاهر بهتری نسبت به آن دارد. این خودرو محصول مشترک شرکت چینی دانگ فنگ و پژو فرانسه می‌باشد.

 

نکته جالب عدم تبعیت این مدل از سیاست نامگذاری کلاسیک پژو است. در حالیکه آخرین نسل پژو ۳۰۸ باید تبدیل به نام ۳۰۹ شود، عدد یک جایگزین هشت می شود. شاید دلیل پژو متمایز کردن این خودرو از سایر خودروهای سری ۳ خود است. ظاهرا پژو با یک مدل ساده و ارزان خانوادگی قصد به چالش کشیدن رنو و مدل لوگان آن را در این بازارها دارد.

 

طول ماشین ۴٫۴۴ متر و فاصله بین دو محور ۲٫۶۵ متر  می باشد. فضای صندوق نیز ۵۰۶ لیتر می باشد.

 منبع : پژو 

جانشین نیسان آبی کیست؟

به نظر می رسد که دیگر کم کم وقت خداحافظی با نیسان آبی هم فرا رسیده است!

شرکت زامیاد تصمیم گرفته است به جای این خودروی آبی رنگ یک خودرویی تولید کند که به روز تر باشد .

مدیرعامل شرکت زامیاد در مصاحبه های خود بیان کرده است که : تولید کردن سختی ها و مشکلات خاص خود را دارد از طرف دیگر هم تامین کردن قطعات خود دردسری دیگر است و در کنار این ها مشکل نقدینگی هم وجود دارد وی در کنار اشاره به  این مسایل بیان کرده است که : در این چند سال گذشته یک سری قوانینی به عرصه صنعت خودروسازی در خصوص استانداردهای امنیتی و همچنین مصرف بنزین وارد شده است که این استانداردهای جدید برای خودروسازان مشکلاتی را به همراه داشته است .

زیرا از یک‌سو اجرای این طرح‌ها نیازمند تأمین نقدینگی است و از سوی دیگر امکان افزایش قیمت خودرو وجود ندارد.

مهندس حمیدی افزود: 42 سال است که خودروی نیسان آبی زامیاد با یک مشخصات در حال تولید بود. این محصول نقاط ضعفی دارد و رویکرد ما از رده خارج کردن این خودرو از خط تولید است البته رسالتی که این محصول در بازار حمل‌ونقل کشور ایفا کرده بر کسی پوشیده نیست و این محصول به‌شرط افزایش کیفیت توانایی عرضه خدمات در سال‌های آینده را دارا است.

 

وی افزود: توان باربری این محصول معادل 3 وانت است و این در حالی است که محصولی که یک‌سوم این خودرو بار حمل می‌کند در هر 100 کیلومتر 10 لیتر بنزین مصرف می‌کند درحالی‌که نیسان آبی زامیاد در هر 100 کیلومتر سه برابر بار حمل می‌کند و تنها 12 الی 13.2 لیتر مصرف سوخت دارد.
مهندس حمیدی ضمن اشاره به میزان مصرف سوخت 18 لیتری وانت‌های نیسان کاربراتوری که در گذشته تولید می‌شد، اظهار داشت: کاهش مصرف 1 لیتر بنزین بسیار سخت و هزینه‌بر است و امروز این خودرو نسبت به گذشته خود 5.5 لیتر کاهش مصرف سوخت دارد و این در حالی است که از زمان تولید مدل دیزل این خودرو تاکنون هزار میلیارد تومان منافع برای کشور از جهت صرفه‌جویی سوخت ذخیره شده است.
وی در ادامه افزود: به منظور تغییر ظاهر خودروی نیسان آبی،مدل پادرا تولید شد که در ابتدا دست‌ساز بود و خط تولید نداشت. این خودرو با مصرف سوخت کمتر و راحتی فرمان پذیری و هندلینگ به گیربکس 6 دنده مجهز شده است و تاکنون 110 الی 120 دستگاه از این مدل تولید شده که به ارگان‌ها در قالب مزایده فروخته خواهد شد تا نقاط ضعف و قوت خودرو مشخص شود و در اردیبهشت ماه سال آینده فروش پادرا به عموم مشتریان آغاز خواهد شد.

مدیرعامل شرکت زامیاد افزود: تا امروز نزدیک به 50 دستگاه از این خودرو به کشورهای تونس،ترکمنستان و لیبی صادر شده است.
وی در ادامه افزود: درصد زیادی از خودروهای در حال تردد کاربراتوری و فرسوده هستند و ما اصرار داریم که دولت برای تعویض این خودروها با مدل‌های انژکتوری حمایت لازم را انجام دهد

 

در ادامه مهندس فداکار، معاون مهندسی شرکت زامیاد، گفت: یکی از مباحثی که بسیار درباره آن بحث می‌شود میزان مصرف سوخت نیسان آبی است درحالی‌که طی بررسی‌های انجام شده وانت NI(بنزین سوز) در حالت بدون بار 11.7 لیتر و نیمه بار 12.9 لیتر و تمام بار 14.62 لیتر و ترکیبی 13.11 لیتر بنزین در هر صد کیلومتر مصرف سوخت دارد.
وی افزود: وانت دیزل ND نیز در حالت بدون بار 8.48 لیتر و تمام بار 10.05 لیتر و ترکیبی 9.35 لیتر بنزین مصرف سوخت دارد.

در ادامه مهندس درویش،معاونت فروش و خدمات پس از فروش شرکت زامیاد، افزود: طی دو سال اخیر سبد محصولات این شرکت شامل محصولات دوگانه‌سوز، دیزل و بنزینی بوده که از 38 هزار دستگاه خودرو فروخته شده 36 هزار دستگاه دوگانه‌سوز و دیزل می‌باشد.
وی افزود: در سال جاری، 32 هزار دستگاه خودرو در شرکت زامیاد تولید شد که تنها 1400 دستگاه آن مدل بنزین سوز است.

وی در ادامه به پروژه‌های در حال اجرا در این شرکت اشاره کرد و افزود: تعدادی از پروژه‌ها بر روی پلت فرم نیسان انجام شده که می‌توان به پروژه‌های پادرا، اکستند، پادرا دو کابین و Z100 (تغییر اتاق) اشاره کرد. همچنین پروژه‌هایی نیز شامل تغییر پلت فرم است که می‌توان به ارتقا موتور به یورو 6 دیزل، گیربکس جدید 6 دنده و بهینه‌سازی شاسی اشاره کرد.
مهندس درویش در ادامه به پروژه‌های محصول جدید این شرکت اشاره کرد و افزود: به منظور ایجاد تنوع در سبد محصولات تولیدی، پروژه DSFK که کامیونت زیر یک تن با استاندارد یورو 5 و دو ایربگ می‌باشد در محدوده قیمتی 30 میلیون تومان و شمار 2 هزار دستگاه تا اواسط سال آینده اجرا خواهد شد.
وی در پایان اظهار داشت: همچنین محصول ون مسافری و باری برای طرح روستایی به‌صورت CBU وارد و در سال آینده عرضه خواهد شد.

 منبع : سایپا