مقایسه طراحی ظاهری و استایل هیوندا I10 در برابر کیا پیکانتو

طراحی ظاهری و استایل دو خودروی هیوندا آی ۱۰ و کیا پیکانتو :

داشتن استایل خیلی خوب و یا جعبه های متحرک بی آزار بودن یکی از حالت های اتومبیل های شهری می باشد . خودروهای شهری هیچ وقت از این دو حالت خارج نمی شوند .

حال در این بین کمپانی هیوندا جوری برنامه های خود را مدیریت نموده است که بین این دو حالت گفته شده قرار گیرد .

نتیجه این اقدام شرکت هیوندا این شده است که اتومبیلی تولید نماید که از ناشناس بودن تبری جسته ولی این خودرو خیلی به دنبال جلب توجه نمی باشد مانند خودروهای فیات ۵۰۰ و یا رنو توئینگو .

در فیس لیفت تازه‌ای که روی این خودرو صورت گرفته،LED های روز روشن اضافه شده‌اند که حتی بدون وجود آن‌ها نیز شاهد خودروی شهری مدرن با ظاهری هوشمندانه هستیم.

کیا پیکانتو کمی بیشتر از i10 در بازار حضور داشته اما همیشه خوش‌تیپ‌تر بوده است. درحالی‌که هیوندای به‌طور معقولی خطوط صاف و صیقلی را بکار برده اما کیا استایل تیزتر و گوشه‌دار داشته و بی‌شک جزئیات اسپورت تری را به نمایش می‌گذارد. البته که ظاهر خودرو موضوعی شخصی است اما پیکانتو احتمالاً توجهات بیشتری را جلب می‌کند.i10 نیز به نوبه‌ی خود انتخابی فهمیده‌تر است.

هیوندای i10 خودروی شهری محبوب و توانایی است که کمک می‌کند تا ثابت شود این خودروساز کرده‌ای تنها دنبال پول نیست. مدل کنونی یکی از بهترین‌های کلاس خود است اما رقیبی سرسخت و آشنا دارد که پسرعموی خود بوده و کیا پیکانتو نام دارد.

کابین خودرو
داخل دو خودرو علیرغم استفاده از پلتفرمی یکسان، تفاوت‌های قابل‌توجهی وجود دارد.i10 یکی از مرتب‌ترین کابین‌های خودروهای شهری را دارد و به رو رسانی اخیر نیز باعث شده تا طراحی و کیفیت آن بهبود پیدا کند. از نظر ارگونومیکی نیز طراحی آن خوب بوده و همه‌ی اجزا همان جایی که انتظار دارید قرار گرفته‌اند. تجهیزات استاندارد این خودرو نیز راضی‌کننده و کافی است.

سن بالای پیکانتو احتمالاً بیش از هر جای دیگری در داخل کابین شهود است. این گفته به معنی کهنه و از مد افتاده بودن کابین نیست اما پیکانتو فاقد طراحی ممتاز مدل‌های مدرن‌تر کیا بوده و مواد ارزان‌قیمت زیادی به چشم می‌خورد. ما همچنین خیلی طرفدار طراحی غربیلک فرمان این خودرو نیستیم.

 

در بحث کاربردی بودن، i10 با کمی اختلاف پیروز میدان است. این خودرو فضای کافی برای ۴ سرنشین بزرگ‌سال داشته و صندوق بار ۲۵۲ لیتری آن پیشروی کلاس است. پیکانتو نیز فضای بار قابل‌احترام ۲۰۰ لیتری دارد اما وقتی صندلی‌های عقب را تا می‌کنید،i10 فضای در دسترس بیش از دو برابری دارد. البته باید خاطرنشان کرد که کیا در فرم سه درب نیز قابل سفارش است درحالی‌که i10 تنها به‌صورت پنج درب عرضه می‌شود

 منبع : هیوندا 

 

آپشن ها و تجهیزات اتومبیل تیبا

بررسی تجهیزات و امکانات خودروی تیبا :

خودروی تیبا به دلیل داشتن قیمت پایین امکانات و تجهیزات زیادی ندارد.

به کلی باید گفت که از خودرویی در این رده انتظار داشتن امکانات و تجهیزات زیادی نمی رود و تیبا هم به مانند دیگر رقبایش از همان تجهیزات و امکانات اولیه و ابتدایی بهره می گیرد

اگر بخواهیم  همان آپشن های ابتدایی را در اینجا قید نماییم می توانیم به موارد زیر اشاره نماییم :

1. داشتن کیسه هوا برای راننده و سرنشین
2. داشتن سیستم ضد سرقت (ایموبلایزر)
3. مجهز بودن به مه شکن جلو و عقب
4. ترمز ABS
5. پخش MP3
6. شیشه‌های برقی جلو.   البته علاوه‌بر این‌ ها می‌توان موارد دیگری از قبیل آینه‌ های برقی، شیشه برقی عقب، کیت گازسوز و … را نیز به‌ صورت سفارشی به لیست امکانات آن افزود

 

از آنجایی که عمده نقل و نتقالات در بازار مربوط به خودروهای زیر 30 میلیون تومان بوده، به‌همین خاطر ما نیز برآن شدیم تا به بررسی یکی از خودروهای نسبتا پرفروش در این حیطه بپردازیم.

تیبا محصولی از سایپاست که عنوان دومین خودروی ملی را از سال 88 تاکنون یدک می‌ کشد. از آن‌ جایی که این رده قیمتی در بازار از تنوع بسیار کمی برخوردار بوده، تیبا توانست در همان ابتدا با وجود هجمه انتقاداتی که بر آن وارد بود، جایگاه نسبتا پایداری برای خود در میان مردم کسب کند و به آمار فروش خوبی دست یابد.

بهتر است چند سالی را به عقب برگردیم، درست زمانی که بازار خودروهای ارزان قیمت به‌شدت تشنه تنوع بود، یعنی اوایل سال 88 که در همان سال، خودرویی تازه متولد شده در یکی از دو غول خودروسازی کشور پا به این عرصه بی رقیب گذاشت.

آن روزها مردم تیبای کنونی را با نام مینیاتور می‌شناختند که با شعار زیبای ایرانی به همگان معرفی شده بود.

کمی بعد در پی رهنمود مقام معظم رهبری، نام این خودروی سدان کوچک و شهری به تیبا تغییر یافت.

تیبا در واقع روی پلتفرم S81 (یا X200) یا پلتفرم ارتقا یافته پراید تولید می‌ شود. به‌همین خاطر می‌ توان اندازه آن‌را ما بین پراید و ریو که هردوی این خودروها از محصولات پرفروش در بازار هستند، دانست.

 

همانطور که گفتیم شعار سایپا برای معرفی این خودرو کمی مخاطب را به فکر فرو می‌ برد، زیرا در اولین برخورد با تیبا، چیزی به عنوان زیبایی ایرانی چشمان شما را خیره به خود نمی‌کند.

طراحی خارجی این خودرو با وجود خطوط و منحنی‌های فراوان از ظرافت و زیبایی خاصی برخوردار نبوده. طراحی این اتومبیل توسط گروه ایتالیایی بنام (IET) به‌همراه گروه آنجلینی دیزاین و طراح معروف ژاپنی آن (هارادا) با همکاری مهندسین ایرانی تیم طراحی سایپا صورت گرفته، به همین خاطر بازهم نمی‌توان به لغت ‌”ایرانی” که در شعار تبلیغاتی بکار رفته اعتماد کرد.

در واقع ظاهر تیبا ماحصل همکاری چند تیم خارجی و مهندسین ایرانی است. اگر بخواهیم ظاهر تیبا را مورد ارزیابی قرار دهیم، بی انصافی است که فقط به نکات منفی و نقاط ضعف آن بپردازیم. نمای جلوی تیبا که دارای خطوط برجسته روی کاپوت است، از طرحی آیرودینامیک برخوردار بوده که می‌توان حدس زد هدف از ارائه این طرح از تیم طراحی، هرچه تهاجمی‌تر نشان دادن این خودروی کوچک بوده.

جلوپنجره کوچک و کسل‌کننده تمامی زحمات این تیم را برباد داده و درست زمانی که چراغ‌ها خودنمایی می‌کنند، جلوپنجره و سپر همه تصاوراتی که در ذهن شکل گرفته‌اند را بهم می‌ ریزند.

منبع : تیبا 

تغییرات نمای جلو و جانبی سراتو نیو فیس ۲۰۱۶

تغییرات خودرو از نمای جلو :

طراحان کیا در طراحی قسمت جلویی  خودروی سراتو سعی کرده اند این خودرو را به کیااپتیما نزدیک کنند .

طراحان برای اینکه نمای جلویی سراتو را به اپتیما نزدیک کنند تغییر و تحولاتی را در چراغ ها و همچنین درب موتور و جلو پنجره و شکل سپر خودرو به وجود آورده اند .

چراغ های خودرو در این نسخه در مقایسه با قبل حالت کشیده تر و همچنین باریک تری را به خود گرفته اند. تغییر دیگری که در این خودرو می توان مشاهده نمود در قسمت درب موتور می باشد که از آن حالت برجستگی کم شده است . و نهایتا در خصوص درب موتور این خودرو باید گفت که به انضمام آن خطوط شکسته  که در کنار درب موتور وجود داشت حالا دو خط شکسته هم بر روی آن مشاهده  می گردد .

در کناره های سپر نیز به سبک طراحی سپر اپتیما JF نسخه جی تی لاین دو ورودی هوا به منظور آیرودینامیک و چسبندگی بهتر قرار گرفته است. چراغ های مه شکن نیز که شباهت فراوانی به مه شکن های کیا نیرو دارد به همان سبک به مرکز سپرنزدیک تر شده اند، همچنین در نمونه های فول بر روی سپر جلو نیز تعداد سنسورها فاصله سنج از دو عدد به چهارعدد افزایش پیدا کرده است.
تغییرات نمای جانبی

 در این قسمت هیچ گونه تغییری را شاهد نیستیم و تنها شکل ظاهری رینگ ها تغییر کرده است. لاستیک‌های نصب شده بر روی این خودرو دقیقاً همان لاستیک‌های نکسن مدل cp643a با سایز ۲۱۵/۴۵/۱۷ می‌باشد که بر روی سراتوهای فعلی نصب می‌باشد این مدل از لاستیک نکسن نسبت به سایر لاستیک‌های این برند و همچنین سایر برندهای لاستیک کره‌ای از کیفیت پایین‌تری برخوردار می‌باشد به طوری‌که علاوه بر نویز فراوان که ناشی از طرح عاج و فاق کوتاه لاستیک می‌باشد

در ترمزگیری‌ها نیز ضعیف عمل می‌کند و از طرفی با توجه به فاق کوتاه تایر و سایز ۱۷ اینچی رینگ‌ها و خیابان‌های پر از انواع دست‌انداز و چاله در شهرهای کشور گاهی تایرها دچار آسیب می‌شوند، این آسیب بیشتر از نوع ورم کردن یا به اصطلاح آبسه کردن دیواره‌ی تایر می‌باشد و درنتیجه مالکان مجبور به خرید تایر جدید می‌شوند.

 

شاید بگویید این شرایط برای هر لاستیک فاق کوتاهی ممکن هست پیش بیاید، اما بدانید که ضمن تأیید متأسفانه این لاستیک در این قسمت دارای نقطه ضعف بیشتری نسبت به سایر تایرها چه از این برند چه از برندهای دیگر می‌باشد.

پس همین‌جا به شما پیشنهاد می‌کنیم اگر قصد خرید این خودرو را دارید همان ابتدا نسبت به تعویض این تایر با سایز ۲۱۵/۵۰/۱۷ یا ۲۲۵/۴۵/۱۷ از لاستیک‌های چهار فصل این برند یا برندهای مطرح دیگر اقدام کنید هر چند که متأسفانه لاستیک چهار فصل و تاریخ روز برندهای کره‌ای بسیار کمیاب می‌باشد و اکثر وارد کننده‌ها نمونه‌های تابستانی را وارد کرده‌اند.

درضمن اگر مدل نیوفیس را خریدید و قصد تعویض لاستیک را داشتید یادتان باشد که مراقب سنسورهای TPMS باشید این آپشن در نمونه‌های فعلی وجود ندارد.

 منبع : سراتو کیا 

توضیحاتی در خصوص پژو پارس ELX

در میان تمام اتومبیل های کلاس D خودروهای کشورمان البته با رنج قیمتی پایین خودروی پارس یک محبوبیت خاصی دارد .

پارس در ابتدا با نام پرشیا معرفی شده بود که بعد از مدتی تغییر نام داد و آن را پارس نامیدند .

مواردی که در پارس ELX در مقایسه با پارس به این خودرو اضافه گشته است شامل موارد زیر می باشد :

۱٫ داشتن دزدگیر

۲٫ مجهز بودن به سنسورهای کمک به پارک

۳٫ برخورداری از داشبورد طرح چوب

۴٫ داشتن آفتابگیر چراغ دار سرنشین

۵٫ مجهز بودن به صندلی های برقی ورزشی ریکارو همراه با سردکن و گرم کن

۶٫  صفحهٔ ادوات اسمارت همراه با تجهیزات گوناگون  مانند سنجش مصرف سوخت لحظه‌ای و کلی

۷٫ تلمتیکس فارسی چند منظوره

۸٫پیشرانه ی پر قدرت‌ تر ۱۶ سوپاپه

۹٫ترمزهای دیسکی در هر ۴ چرخ به همراه ABS و EBD

۱۰٫رینگ‌های آلومینیومی

 پارس ELX در ابتدای تولید با نام پارس اِگزک ( Exec) که مختصر executive به معنی خودروی مدیران است به بازار عرضه شد، اما به سرعت به ELX تغییر نام یافت. حرف E در ابتدای نام ELX کماکان اشاره به گروه خودروهای تجملی مدیران ( executive sedans) دارد.

 

پیشرانه ی عاریه‌ ای ELX , همان XU7JP4 پژو-سیتروئن است که در اروپا LFY و در ایران L4 خوانده می‌شود. L4 یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی naturally-aspirated به اختصار N/A و سوخت رسانی تزریقی چند نقطه‌ای( multi-point fuel injection به اختصار MPFI است) که دارای میل سوپاپ دوتایی از بالا (DOHC) و ۱۶ سوپاپ با تنظیم خودکار هیدرولیکی و حداکثر توان ۱۱۰ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور ۱۵۵ نیوتن بر متر در ۴۲۵۰ دور در دقیقه است.

این پیشرانه توسط یک رایانهٔ بُش از خانوادهٔ مُترُنیک به مدل MP ۷٫۳ Bosch Motronic کاربری و هدایت می‌شود. این پیشرانه پیش از ELX توسط پژو-سیتروئن در پژو ۴۰۶ LXi، سیتروئن زانتیا ۱٫۸ SX با ۱۶ سوپاپ (مشابه زانتیا ۱۸۰۰ ارائه شده توسط سایپا) و سیتروئن سارا VTX 1.8i با ۱۶ سوپاپ بکار برده شده بود. این پیشرانه به همراه مبدل کاتالیزوی اصلی دارای سطح استاندارد یورو۳ (به لاتین: Euro III) است.

 

ترمز مجهز به ABS و EBD , که ELX از نوع دومدارهٔ فرمان‌یار ( servo-assisted dual-circuit) و هدایت شده توسط رایانه است که با شمارهٔ مدل MK20-E توسط تکلان توس تحت امتیاز و نظارت کنتیننتال تِوس (Continental Teves AG) تولید می‌شود.

گشتایش هر ۴ چرخ توسط حسگرهای الغایی-مغناطیسی دورشمار در مرکز چرخ‌ها بصورت قیاسی اندازه‌گیری شده و پس از رقمی‌شدن (digitize) در رایانهٔ ABS/EBD بررسی می‌شوند. این سامانه به دیسک‌های پره‌دار هوا-خنک در جلو و دیسک‌های توپُر در عقب جفت شده است. کلیپرها توسط تکلان توس، لوکاس و گِرلینگ تولید می‌شوند.

منبع : پژو پارس 

بررسی ایمنی لیفان ۸۲۰

خود کارمندان کمپانی لیفان مدعی می باشند که خودروی لیفان ۸۲۰ شان این قابلیت را در خود دارد که موفق شود ۵ ستاره ایمنی را از سازمان ایمنی  EURO-NCAP اخذ نماید .

ولی در حال حاضر نمی توانیم نظری درباره این موضوع بدهیم و هیچ مسئله قطعی در این باره وجود ندارد چراکه هیچ گونه نتیجه ای از آزمایش های تصادف این خودرو منتشر نگردیده است

در این باره باید این نکته را هم یادآور شد که خودروهای تولیدی شرکت لیفان موفق گشته اند مجوز حضور در کشورهای عضو اتحادیه اروپا را از طریق گرفتن گواهی E mark از مراجع هلندی اخذ نمایند .

بدنه و درهای این خودرو برای مقاومت هر چه بیشتر در برابر ضربه و تصادف به وسیله میله های فولادی مقاوم سازی شده اند. همچنین این خودرو از ۶ سیستم ایمنی ABS، ESP، EBD، TCS، BAS، و HBA نسخه ۹ بوش بهره می برد.در داخل خودرو نیز ۶ ایربگ(جلو، جانبی و پرده ای) وظیفه محافظت از سرنشینان در برابر ضربه را بر عهده دارند.

سیستم TPMS به نمایش میزان باد لاستیک ها نیز میتواند راننده را در مواقع پنچری و کم بادی لاستیک آگاه کند.همچنین با با وجود ۴ سنسور پارک در عقب و ۲ سنسور در جلو راننده می تواند به تمامی نقاط کور اطراف ماشین تسلط داشته باشد.

مشخصات فنی:

سیستم تعلیق جلو McPherson و سیستم تعلیق عقب چند اتصاله.

لیفان خودروسازیست که معمولا موتور خودروهایش را خودش با همکاری ریکاردو انگلستان طراحی و تولید میکند. برای ۸۲۰ هم سه گزینه برای قوای پیشرانه در نظر گرفته شده است. ۱۸۰۰ سی سی، ۲۴۰۰ سی سی و ۲۰۰۰ سی سی توربوشارژ با تکنولوژی تزریق مستقیم سوخت. لازم به ذکر است که در ابتدا تصور میشد موتور ۲۴۰۰ سی سی از محصولات میتسوبیشی باشد، اما در نهایت لیفان کد LF489Q را برای آن اعلام کرد که مشخصات آن به صورت زیر است:

حجم دقیق ۲۳۷۳ سی سی و ماکزیمم توان ۱۶۵ اسب بخار در دور موتور ۵۷۰۰ و گشتاور ۲۲۶ نیوتن متر در دور ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ دور بر دقیقه.

گیربکس ۶ سرعته تیپ ترونیک ساخت DSI استرالیا

شاسی با طراحی MIRA انگلستان.

 

نمای داخلی:

در نمای داخلی دو نکته بیش از هر چیز جلب توجه می کند: یکی شباهت زیاد داشبورد این خودرو به تویوتا کمری و دیگری طراحی لوکس و جنس متریال مناسب و بسیار فراتر از یک خودروی ۲۰ هزار دلاری چینی!

طراحی کابین ۸۲۰٫ لازم به ذکر است که این خودرو با دو تریم داخلی طوسی و سفید هم عرضه می شود و هنوز معلوم نیست که کدامیک از تریم های موجود به ایران وارد شوند.

 منبع : کرمان خودرو

فضای داخلی اتومبیل MVM X33 S

خودروی ام وی ام ایکس 33 اس در کلاس یک خودروی شاسی بلند سایز متوسط موفق شده است برای سرنشینان خود فضای داخلی خوبی را فراهم نماید هرچند که خیلی هم بزرگ نمی باشد .

برای مدل جدید  این خودرو از بهترین نوع پلاستیک در این رده قیمتی بهره گرفته شده است و پیشرفت چشمگیری داشته است . هرچند که نباید توقع داشت که در این خودرو از فوم برای داشبورد استفاده شده است و یا اینکه نباید انتظار داشته باشیم از قطعات نرم استفاده شده باشد.

اما در مجموع بافت و فرم قطعات در سطح مناسبی قرار دارد، به خصوص که در تضاد و تکمیل محیط مشکی رنگ کابین، حاشیه دریچه های تهویه مطبوع و نوارهایی در روکش درونی درب های جلو با قطعات قرمز رنگ تزیین شده اند که کیفیت مناسبی دارند و جذابیت خاصی را به فضای کابین القا می کنند.

استفاده از مانیتور 8 اینچی لمسی متصل به دوربین دنده عقب در بخش مرکزی داشبورد نیز به همین سبک باعث افزایش جذابیت و مُدرن جلوه دادن کابین می شود، طبیعتا در دنیای فعلی که رقابت شدیدی برای افزایش سایز صفحات نمایشگر شکل گرفته، ابعاد قابل توجه این مانیتور می تواند از همگام شدن X33 S با رویه جهانی صنعت خودروسازی حکایت کند.
کیفیت سیستم صوتی در سطح قابل قبولی قرار دارد و شاید علاقه مندان دو آتشه دنیای موسیقی را کاملا راضی نکند اما برای استفاده معمولی جوابگو خواهد بود.
از دیگر موارد نه چندان جالب می توان به روکش چرمی صندلی ها در مدل اسپرت اشاره کرد که مانند بسیاری خودروهای دیگر از چرم مصنوعی ساخته شده که مانند تمام صندلی های چرمی دیگر باعث چسبیدن لباس به بدن می شود.

حکایت پیشرفت فوق العاده صنعت گران آسیای شرقی، اعم از ژاپن، کره و اخیرا چین در صنعت خودروسای، حکایت جدیدی نیست. هر سه کشور برای سال های مدیدی به کپی برداری از خودروسازان غربی و بی کیفیتی متهم شدند اما در نهایت با تلاش روز افزون خود را از بند اتهامات رها کردند و سهمی از بازار بزرگترین خودروسازان جهان را بدست آوردند، البته هنوز چین همچون کره و ژاپن به مرحله پایداری در صنعت خودروسازی نرسیده است، اما آنچه از شواهد امر برمی آید این است که این کشور هم حداقل در بازار کشورهای در حال توسعه می تواند جای پای خود را در بازار محکم کرده و سهمی از بازار این مناطق را از آن خود کند.
چری به عنوان یکی از خودروسازان بزرگ و دولتی چین، قطعا در زمینه بومی سازی تکنولوژی تولید خودرو سهم مهمی را برای کشورش بر عهده دارد، این کمپانی برخلاف بسیاری دیگر از خودروسازان چینی در راستای کپی برداری از خودروهای مشهور کار نمی کند، بلکه در مسیر دست یابی به دانش تولید خودرو گام بر میدارد و سال هاست که با مشارکت شرکت مدیران خودرو در کشورمان نیز حضوری پر رنگ دارد.
چندی قبل شاهد رونمایی از تازه ترین محصول مدیران خودرو یعنی ام وی ام X33 جدید با پسوند S در نمایشگاه خودرو مشهد و قیمت گذاری این خودرو در تهران بودیم و به تازگی نیز فرصتی دست داد تا برای نخستین بار پشت فرمان سومین مدل از سری محصولات X33 بنشینیم، خودرویی که به روز رسانی گسترده ای را در راستای افزایش کیفیت و زیبایی تجربه کرده است.

 منبع : ام وی ام 

مقایسه بسترن B50F با لیفان 820

بسترن :

در بازارهای کشور ما برند فاو خیلی شناخته شده نیست .

فاو یک برند چینی می باشد که به کمک خودروسازان بزرگ جهانی موفق گشته است محصولاتی را تولید نماید که در خود بازار چین بعضی از رقیب های غیر وطنی را شکست دهد و همچنین در کشورهایی که در حال توسعه می باشند طرفدارانی را به دست آورد .

یکی از با کیفیت ترین محصول این برند که در ایران وجود دارد خودروی آسا یا همان B50F می باشد

این روزها از نظر کیفی با سراتو سایپا ۹۰ میلیون تومانی رقابت می کند. فاو اولین حضور خود را با سواری B50 در ایران تجربه کرد که با موتور ۱٫۶ لیتری عرضه می شد. واقعیت این است که از این مدل استقبال خوبی نشد و در نهایت با ورود B50F تولید این خودرو به پایان رسید. B50F با اینکه نسخه فیس لیفت B50 بود به مراتب با جذابیت بیشتری به بازار آمد و اینبار با موتور ۱٫۸ لیتری سری L مزدا توانست عملکرد خوبی از فاو را در صنعت خودرو نشان داد.

این موتور بر خلاف نسخه قبلی توانمندی به مراتب بیشتری را دارد و با توجه به فناوری مزدا، توان تولید ۱۴۲ اسب بخار را با گشتاور ۱۷۲ نیوتون متر دارد. گیربکس این خودرو از نوع AF21 کمپانی Aisin ژاپن است که از مطرح ترین کمپانی های تولید کننده گیربکس بوده و با برندهای به نام دنیا فعالیت می کند. یکی از مزیت های بسترن همین موتور و گیربکس است که هماهنگی بسیار خوبی را با هم دارند و در تخت گاز رفتن ها با پر کردن تا هفت هزار دور موتور در دقیقه، رضایت خوبی را برای راننده فراهم می کند. طراحی ظاهری خودرو هم کمک زیادی را به فروش این ماشین کرده است. B50F محبوبیت این روزهای خود را مدیون دگردیسی است که مهندسان فاو بر روی B50 انجام دادند. طراحی داخلی و بیرونی خودرو به سبک خودروهایی است که حتی در سال ۲۰۱۶ همچنان به روز به نظر می رسند. از نظر ایمنی بسترن با شاسی H3 و M1 طراحی شده است که مقاومت خوبی را دارد و در تصادفات واکنش مناسبی را از خود نشان می دهد. وجود چهار کیسه هوا و سیستم کنترل هرزگردی هم مزید بر علت می شود که بسترن B50F به نسبت برخی رقبا در بازه قیمتی خود امنتر باشد. پلتفرم مزدا۶ مدل ۲۰۰۲ هم باعث شده تا ایمنی اصولی تر در این خودرو چینی ایجاد شود و در کنار ایمنی، فضای اتاق مناسب را به سرنشینان بدهد. مسئله ای که در مورد B50F وجود دارد، کیفیت مونتاژ است که گاهی مورد انتقاد قرار می گیرد. البته به گفته گروه بهمن و سازمان ملی استادارد، کیفیت این خودرو افزایش یافته و کمتر شاهد گزارش مشکل مونتاژ از خریداران هستیم.

تودوزی ترم داخلی دو رنگ خودرو باعث شده که بسیاری این طرح را بپسندند و افرادی از خرید آن امتنا کنند. زیرا افرادی هستند که تریم تک رنگ مخصوصا مشکی را بیشتر از رنگ مشکی- کِرِم می پسندند. امکاناتی مثل سانروف، سیستم تهویه اتوماتیک، صندلی راننده برقی، کروزکنترل، چراغ های جلو با نور لنزی و… سطح آپشنی بسترن را بالا برده و خیلی از مالکین این خودرو را بهترین گزینه موجود در بازار می دانند. نرمی سواری و صندلی های به نسبت راحت از ویژگی هایی است که خیلی از خانواده های ایرانی به آن اهمیت می دهند. ارتفاع کم خودرو به نسبت ماشین هایی مثل سراتو باعث شده تا افراد ساکن در برخی شهرستان ها کمتر به سراغ این خودرو بروند. زیرا اعتقاد دارند که در هر دست انداز شهری، جلو و کف ماشین گیر می کند و به مرور زمان آسیب جدی به خودرو می زند.
با همه این ویژگی ها، بسترن B50F قیمت ۷۶ میلیون و ۷۱۰ هزار تومانی را در سال ۹۴ تجربه کرده است و توانسته در بازه بین ۸۰ میلیون تومانی ها به عنوان یک خودرو چینی اما با کیفیت، فروش خوبی را در بازار ایران تجربه کند.

لیفان 820 :

نمی توان گفت که کمپانی لیفان یک خودروساز با کیفیت است. زیرا ما ایرانیان سابقه ۵۲۰ و ۶۲۰ را داریم و به هر حال با این خودروها نمی توانیم ادعای با کیفیت بودن لیفان را بپذیریم. ولی لیفان تصمیم دارد که با عرضه محصولی جدید نظر خیلی از ایرانیان را تغییر دهد. لیفان ۸۲۰، لوکس ترین محصول لیفان است که با قیمت ۸۲ میلیون تومانی، این روزها باعث شده که خیلی ها برای خرید آن دست نگه دارند. لیفان ۸۲۰ از هر زاویه تصویری متفاوت از خود به نمایش می گذارد. برخی آن را کمری، برخی دیگر سوناتا و حتی بعضی آن را به آلمانی هایی مثل ب ام و ۵۲۸ و آئودی A6 تشبیه می کنند. ولی واقعیت این است که طبق گفته کمپانی لیفان، پلتفرم این خودرو از تویوتا خریداری شده و مهندسان لیفان، ۸۲۰ را بر مبنا کمری XV50 طراحی کرده اند. با این که کد موتور ۸۲۰ با LF شروع می شود، ولی خیلی ها از جمله مهندسان اعتقاد دارند که موتور ۲٫۴ لیتری ۱۵۸ اسب بخاری لیفان، نسخه «های کپی» موتور ۲AZ تویوتا بوده که بیشتر با گشتاور ۲۲۱ نیوتون متری خود ایفای نقش می کند. گیربکس لیفان شش سرعته اتوماتیک است که تا حد زیادی هماهنگی خوبی را با موتور دارد و با خاموش کردن ESP، می توانید صدای کاتاف موتور را به وسیله لغو عملگرهای کنترلی بشنوید. خاموش کردن این سیستم پایداری بهای گرانی را دارد. زیرا با لغو ESP، می توانید کم فرمانی زیادی را شاهد باشید. ولی وقتی که سیستم کنترل پایداری فعال است، فرمان را زیر دستان خود حس می کنید که خودرویی چینی را تا چه حد قابل کنترل کرده است. در کنار هندلینگ مناسب، وجود شش کیسه هوا هم به ایمنی خودرو می افزاید. سیستم های مثل سیستم شروع حرکت در سربالایی اتوماتیک، کنترل هرزگردی ابتدایی و… نشان می دهد که لیفان پارامترهای ایمنی را در این خودرو خوب رعایت کرده است. کیفیت داخلی و خارجی ۸۲۰ در حد یک ماشین ۸۲ میلیون تومانی مناسب است.

ولی نباید فکر شود که چون شبیه کمری طراحی شده است، باید کیفیتی مثل آن را داشته باشد. سانروف، صندلی برقی راننده با گرمکن، کروزکنترل، مانیتور، دوربین عقب، سیستم تهویه اتوماتیک، استارت دکمه ای و… نشان می دهد که این خودرو از نظر امکاناتی در سطح بالاتری از رقبا قرار دارد. عملکرد و نرمی ۸۲۰ هم یکی از دلایلی است که باعث می شود این ماشین امروز در ایران با فاو بسترن B50F رقابت کند. طراحی زیبا این خودرو و فضای دلباز کابین، نکته ای دیگر است که می توان خرید این خودرو را به جای رقبا پیشنهاد کرد. همچنین گارانتی ۵ سال یا ۱۵۰ هزار کیلومتری این خودرو یکی از ویژگی هایی است که با تعداد زیاد نمایندگی های کرمان موتور تکمیل می شود و باعث شده تا این خودرو با خدمات بهتری در ایران به فروش برسد.

 

اگر چه لیفان ۸۲۰ و فاو بسترن B50F خودروهایی در یک کلاس به حساب نمی آیند، ولی قیمت نزدیک این دو خودرو باعث شده تا این روزها کسانی که قصد خرید خودرویی ۸۰ میلیون تومانی را داشته باشند، بین ۸۲۰ و B50F دو به شک باشند. هر خودرو مزیت خود را داشته و برای گروهی خاص طراحی شده است. بدیهی است که اعلام نظر یک طرفه در مورد این ماشین ها کاری سخت و دشوار بوده و باعث می شود تا واقعیت ها دور شویم. ولی باید در نظر گرفت که با توجه به نحوه فعالیت کرمان موتور، بزودی حجم انبوهی از ۸۲۰ به بازار تزریق می شود و آن موقع است که جایگاه بسترن به خطر می افتد. افرادی که آپشن را در کنار اتاق بزرگ می خواهند به راحتی سمت ۸۲۰ می روند. جوانانی هم که به دنبال خودروی جذابتر می گردند، راحت تر به خرید B50F اقدام می کنند. به هر حال می توان نتیجه گرفت که کم و بیش این خودروها در سال ۱۳۹۵ فروش خود را ادامه خواهند داد. فقط سوالی که مطرح می شود این است.

منبع : لیفان 

تینا و قشقایی به محصولات پارس خودرو وارد شدند

ایرنا : مدیرعامل کمپانی پارس خودرو بیان داشت :

خودرویی که جایگزین اتومبیل ماکسیما خواهد شد تینا می باشد و همچنین خودرویی که جایگزین اتومبیل رونیز خواهد شد اتومبیل قشقایی خواهد شد .

در حین مراسم رونمایی از ۴ خودروی جدید کمپانی سایپا که در روز شنبه برگزار گردید مسیح تفرشی بیان داشت :

تا بهمن ماه امسال اتومبیل جدید قشقایی برای به فروش رسیدن آماده خواهد گشت و همچنین اتومبیل تینا هم تا پایان امسال روانه کشور می گردد . تینا در کلاس اتومبیل E می باشد و به صورت سی کی دی قرار است وارد کشور گردد .

وی، قیمت خودروی تینا را ۵۰ میلیون تومان و خودروی قشقایی را ۴۰ میلیون تومان اعلام کرد و اظهار داشت: سال جاری به دلیل تاثیر غیرمستقیم بحران مالی جهان بر صنعت خودرو سازی کشور، سال بسیار سختی برای خودروسازان داخلی خواهد بود.
وی سال گذشته را سالی پربار برای شرکت پارس خودرو ارزیابی کرد و گفت: در سال گذشته با رشد ۲۱ درصدی تولید، ظرفیت تولید شرکت پارس خودرو از ۶۰۰ دستگاه در روز به یک هزار و ۵۰ دستگاه در روز افزایش یافت.

تفرشی سپس از کاهش ۲۵ درصدی هزینه های تولید در بازار خودرو خبر داد و تاکید کرد: میزان فروش در سال قبل نسبت به مدت مشابه ۱۰ درصد رشد داشته است.

وی در پایان از برنامه های این شرکت برای کاهش مصرف سوخت در سال اصلاح الگوی مصرف خبر داد و تصریح کرد: در زمان حاضر پارس خودرو ۲۴ درصد از سهم بازار خودرو کشور را در اختیار دارد.

 

تاریخچه :

شرکت پارس خودرو در سال ۱۳۳۵، به شماره ثبت ۵۲۷۲ و با نام شرکت «جیپ» تأسیس شد و با واردات و فروش اتومبیل‌های جیپ ویلیز و قطعات یدکی آن فعالیت خود را شروع کرد.

شرکت در سال ۱۳۳۸ پس از احداث کارخانه در جاده مخصوص کرج (محل کنونی شرکت)، مونتاژ انواع اتومبیل‌های جیپ را در ایران آغاز نمود. در سال ۱۳۴۵ به دنبال احداث سالن‌های پرس و ساخت قطعات و توسعه عملیات، تولید اتومبیل‌های آریا و شاهین (رامبلر) به محصولات قبلی اضافه گردید.

در تاریخ ۱۳۵۲/۰۲/۰۴ شرکت «موتور جک (سهامی خاص)» به شماره ثبت ۱۶۸۳۲ تأسیس و کلیه دارایی‌ها و تعهدات شرکت جیپ به این شرکت منتقل شد. نام شرکت در تاریخ ۱۳۵۲/۰۲/۰۸ بر طبق مصوبه مجمع عمومی فوق‌العاده به «شرکت جنرال موتورز ایران (سهامی خاص)»، در سال ۱۳۵۹ به «خودروسازی ایران» و سپس در همان سال به «پارس خودرو» تغییر یافت.

شرکت پارس خودرو بر اساس صورتجلسه مجمع فوق‌العاده مورخ ۱۳۷۱/۰۱/۲۶ و به استناد ماده ۲۷۸ قانون اصلاح، قسمتی از قانون تجارت، از «سهامی خاص» به «سهامی عام» تبدیل گردید و اساسنامه جدید شرکت مشتمل بر ۸۰ ماده و ۱۵ تبصره مورد تصویب قرار گرفت.

در اواخر سال ۱۳۷۸ و در پی عرضه سهام شرکت در بازار بورس، شرکت سایپا ۵۱ درصد از سهام شرکت را خریداری نمود و با این اتفاق این شرکت از شمول شرکت‌های دولتی خارج گردید. در سال ۸۲، ۳۴درصد دیگر از سهام شرکت توسط شرکت سایپا خریداری شد.

منبع : پارس خودرو 

خودروی سمند EF7 چگونه می باشد ؟

در اوایل ورود خودروی سمند به خیابان هایمان این خودرو مشکلات عدیده ای داشت ولی بعد از گذشتن چند سال آن عیب ها رفع و رجوع شد

همه چیز خوب بود تا اینکه کشورمان مورد هجوم تحریم ها قرار گرفت و متاسفانه این خودرو هم در مقایسه به آن اوایلش حتی در وضعیت بدتر قرار گرفت . مشکلات نام برده شده در خصوص سمند مورد آزمایش ما هم صادق می باشد .

در سمند مهم ترین جزوش همان موتور EF7 است (به اصطلاح ملی).

که این موتور  با همکاری تحقیقات موتور آلمان و ایران خودرو ساخته شده است، که بنا به دلایلی از همان بدو ورود، بازار در برابر آن مقاومت کرده که شاید بی دلیل هم نباشد.

هر چند تکنولوژی به کار گرفته شده در این موتور با داشتن سیستم زمان‌بندی متغیر سوپا‌پ‌ها و داشتن ۱۶ سوپاپ در مجموع مصرف به نسبت کمتر و لرزش و صدای کمتر و قدرت بیشتری را برای این موتور روزآمد نسبت به نمونه‌ی XU7 متعلق به دهه ۸۰ میلادی به ارمغان آورده ولی آشنا نبودن مطلوب تعمیرکاران داخلی و همچنین کیفیت بسیار پایین قطعات به کار رفته در این موتور و از طرفی عرضه بسیار محدود لوازم یدکی، پاشنه آشیل این پیشرانه هستند.

 

با ورود به داخل خودرو، هنوز هم سمند را در کلاس میانی، خودرویی جادار به خصوص در قسمت فضای پای سرنشینان عقب و محفظه‌ صندوق عقب خواهید دید، تنظیم هر چهار شیشه، پشتی صندلی‌های جلو و آینه‌های جانبی به صورت برقی انجام می‌پذیرد که از محسنات این خودروی داخلی در این بازه‌ی قیمتی می باشد.

با قرار گرفتن در پشت فرمان، حتی با تنظیم صندلی در پایین‌ترین ارتفاع، هنوز هم در مکانی مرتفع قرار دارید و صندلی های جلو برخلاف صندلی‌های عقب راحتی مناسبی ندارند و پشتی کوتاهِ صندلی‌های جلو در تصادف از پشت از ناحیه سر و گردن راننده و سرنشین محافظت نمی‌کند.

از شروع حرکت آوای کم این پیشرانه‌یِ ۱.۷ لیتری نظر شما را جلب خواهد کرد و با قدرت ۱۱۳ اسب بخاری‌اش از کشش مطلوبی بخصوص در دورهای بالا برخوردار است.

در مانورها فرمان خودرو بسیار نرم و عاری از هیچگونه حسی عمل می‌کند که همین موضوع و بخصوص ابعاد گنگ خودرو و کپ دریچه گاز برقی آن در مواقع تمام گاز، از لذت رانندگی این خودرو می کاهد.

همچنین در اقدامی منحصر به فرد خودروساز رینگهای اسپرت آلومنیومی را با رینگ‌های فولادی و قالپاق جایگزین کرده است! مصرف این خودرو طبق بیانِ سازنده در سیکل ترکیبی ۶.۵ لیتر به ازای پیمایش هر صد کیلومتر است ولی در عمل به این عدد ۲ شماره اضافه می‌شود!

 منبع : سمند

مقایسه طراحی پراید با رنو کوئید

اتومبیل پراید به دلیل اینکه طراحی اش خیلی قدیمی می باشد قادر نیست که با خودروهای مدرن رقابت کند

ولی این را هم باید گفت که این خودرو از ابتدای تولیدش تا به الان تغییرات زیادی را کرده است و از این رو هم چهره اش نسبت به چهره اولیه اش خیلی تغییر کرده است .(در طی دو دهه)

در خودروی ۱۳۱ و همچنین صبا تغییرات کوچکی را می توان مشاهده نمود و همچنین در نسخه های ۱۳۲ و همچنین ۱۴۱  می توانیم تغییرات بزرگ تر را مشاهده نماییم .

در درون این خودرو چیزی که می بینیم یک داشبورد پلاستیکی می باشد که برروی آن امکانات خیلی کمی وجود دارد ولی حالا در نسخه های جدید تر طراحی داشبورد نسبت به قبل کمی جدیدتر شده است  (الهام گرفته از مدل ۱۴۱)

و اما در مورد کوئید، شاهد خودرویی با زبان طراحی جدیدی هستیم. با المان‌های زیرکانه طراحی شده از ناحیه رنو،‌ چهره یک شاسی‌بلند را برای بیننده یادآور می‌شود. طراحی پویا با جلوپنجره‌‌ی برجسته‌‌ای که لوگوی رنو همانند الماس در وسط آن می‌درخشد. (لوگوی رنو سمبل یک الماس است.)

در داخل، مثل همیشه با محیط سادهِ‌ و داشبورد پلاستیکی یک رنو مواجه هستیم، البته به استثنا صفحه نمایش لمسی و صفحه کیلومتر دیجیتالی به‌کار رفته در آن، که به نظر می‌رسد حداکثر تلاش صورت‌ گرفته شده از سوی طراح بوده که سرنشینان، کمی از حس‌وحال  بی‌روح داخل کابین محصولات سابق رنو فاصله بگیرند.

 

اصالت

پراید خودرویی بود که در سال ۱۹۸۶میلادی (۱۳۶۵شمسی) طراحی و تولید شد، یعنی حدود ۳۰ سال پیش! خودرویی که میان چند خودروساز مزدا، فورد و کیا دست به دست شد و بالاخره در سال ۱۳۷۲به دست خودروساز ایرانی، سایپا افتاد!

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دیجی کالا، و اما کوئید، خودرویی است که رنو در سال ۲۰۱۵ به قصد هدف گرفتن بازار خودروهای اقتصادی و ارزان قیمت هند تولید کرد. بنابراین کوئید خودروی جدیدتری نسبت به پراید محسوب می‌شود.

 

کلاس‌بندی

پراید عموما به‌عنوان یک خودروی سدان‌‌ (صندوق دار) و یا هاچ بک کوچک شهری شناخته می‌شود.

در مورد کلاس کوئید جای بحث زیاد است. به‌طور کلی کوئید را یک کراس‌اور کوچک می‌دانند. کوئید از نظر ابعاد حتی از ۲۰۶ کوچک‌تر و ارتفاع آن تنها ۲٫۸ سانتی‌متر از پراید بیشتر است! در حقیقت کوئید یک هاچ بک کوچک شهری است که تنها با افزایش ارتفاع چندسانتی‌متری ناقابل، لفظ کراس‌اور کوچک را یدک می‌کشد. این اختلاف ارتفاع ناچیز، شاید در جاده‌های خاکی یا پرفراز و نشیب، عملکرد بهتری را نسبت به پراید از خود نشان دهد.

البته بعید نیست که کوئید هم مثل پراید دست‌خوش تغییراتی شود و در آینده‌ای نه چندان دور، شاهد تولید انواع کلاس‌های سدان تا وانت آن باشیم!

 منبع : رنو