بنابر گزارش ارائه شده توسط جام نیوز :
بعد از مقایسه و بررسی دو خودروی «پژو پارس» و «برلیانس H230» این نتیجه حاصل گردید که قطعات و اجزا اتومبیل «پژو پارس» در مقایسه با خودروی «برلیانس H2300» فراوان تر و همچنین ارزان تر است اما به طور کلی در یک چیز باهم در یک سطح قرار دارند و آن هم خدمات بعد از فروش است .
خودروهای «پژو پارس» و «برلیانس H230» هر دویشان محصول دو کمپانی بزرگ کشورمان هستند .
در رنج قیمتی خودروهای «پژو پارس» و «برلیانس H230» خودروهای زیادی هستند و به همین دلیل هم است که در این دوره های اخیر از بازار خوبی برخوردار نیستند و از تعداد مشتریان و طرفداران این خودروها کم شده است .
این روزها آنقدر تنوع در بازار خودروزیاد است که خودروها زود به زود قدیمی می شوند.
در این میان «پژو پارس» یکی از قدیمی ترین های بازار ایران است. خودرویی که حجم موتور بیشتری نسبت به «برلیانس H230» دارد.
قدرت برلیانس اما بیشتر از پارس است چراکه تکنولوژی به روز تری دارد. ظاهر هر دوخودرو خوب است و درون کابین نیز طراحی مناسبی دارند اما کیفیت به کار رفته درون کابین هر دو خودرو بالا نیست.
طراحی داخلی پارس در مدل های جدید بسیار بهتر شده است. امکانات هر دو خودرو تقریبا در یک سطح است. خدمات پس از فروش هر دو خودرو گسترده تر بوده و البته استهلاک کمتر را باید در خودروی چینی یافت. این در حالی است که می توان برلیانس را با گیربکس اتوماتیک نیز خریداری کرد که البته تفاوت قیمت دارد.
آپشنی که برای پارس وجود ندارد. به هر حال هر دو خودرو از جاده مخصوص و از دو شرکت بزرگ خودروسازی ایران بیرون می آیند و از نظر خدمات پس از فروش هر دو در یک سطح قرار دارند با این تفاوت که قطعات پارس بسیار فراوان تر و البته ارزان تر از برلیانس است. بازار دست دوم پارس اما بهتر و با افت قیمت کمتر است.
پژو پارس خودرویی محصول ایران خودرو است. این خودرو تغییر چهره یافتهٔ پژو ۴۰۵ است که در طرح ظاهری آن از بدنه پژو ۴۰۶۶ الهام گرفته شده است.
خودرو پژو پارس با نام داخلی اکس۹ (به انگلیسی: X9) در ابتدا با نام پژو سفیر به بازار عرضه شد ولی چندی بعد به پژو پرشیا تغییر نام دادو هم اکنون در بازار با نام پژو پارس عرضه می‌شود. پژو پارس تاکنون در چهار نوع پارس معمولی، پارس ۱۶ سوپاپ (به انگلیسی: Pars 16V)، پارس اِگزک (به انگلیسی:Pars Exec) و پارس ئی‌ال‌اکس (به انگلیسی: Pars ELX) تولید و عرضه شده است.
پیشرانه :
پیشرانهٔ پژو پارس معمولی همان XU7JP پژو-سیتروئن است که در اروپا LFZ و در ایران ال۳ (به انگلیسی: L3) خوانده می‌شود. ال۳ یک پیشرانهٔ ۴ سیلندر خطی به حجم ۱٫۸ لیتر با تنفس طبیعی (به انگلیسی: naturally-aspirated (به اختصار N/A)) و سوخت رسانی تزریقی (به انگلیسی: fuel injection) است که دارای میل سوپاپ تکی از بالا (بهانگلیسی: SOHC) و ۸ سوپاپ و حداکثر توان ۱۰۰ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاو ۱۵۳ نیوتن. متر در ۳۰۰۰ دور در دقیقه است.
این پیشرانه توسط یک رایانهٔ ساژم مدل اس‌ال۹۶ (به انگلیسی: SAGEM SL96) (در مدلهای قدیمی) کاربری و هدایت می‌شود. این پیشرانه پیش از پارس، سمند و ۴۰۵ توسط پژو-سیتروئن در پژو ۳۰۶ ۱٫۸۸آی ۸ سوپاپ، سیتروئن زانتیا ۱٫۸آی ۸ سوپاپ (که در ایران عرضه نشد) و سیتروئن سارا ۱٫۸آی ۸۸۸ سوپاپ بکار برده شده بود. این پیشرانه بهمراه مبدل کاتالیزوی اصلی دارای سطح استاندارد یورو۲ (به لاتین: Euro II) است.
از دیگر موارد قابل ذکر: طراحی قدیمی بدنه مربوط به دهه ۹۰۰ میلادی، و فاقد امکانات خودروهای جدیدتر ساخت ایران و عملکرد بد ترمزها در سرعتهای بالا است. اطلاعات فنی این خوردرو: حداکثر توان ۱۰۰۰ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۱۵۳ نیوتن متر ودارا بودن رینگهای ۱۴۴ اینچی. همچنین ایراد دیگر در طراحی بدنه، صاف و یکنواخت بودن درها و گلگیرها است.
در صورتی که در طراحی خودروهای سواری جدیدتر سعی بر آنست تا گلگیرها و درها داری انحنا هم در جهت افقی و هم عمودی باشند. یعنی اگر از جلو به خودرو نگاه کنیم قسمت درها نسبت به جلوی خودرو باید عریض تر باشد و نیز از قسمت پایین شیشه تا پایین در باید انحنای قابل توجهی باشد و اینگونه باعث می‌شود تا خوردوهای سواری با طراحی جدیدتر کمی به شکل تخم مرغ درآید و علت آن امنیت بیشتر در هنگام تصادف است.
در واقع با این کار نیروی وارد شده در کل نواحی پخش می‌شود و از آسیب بیشتر جلوگیری می‌شود. این نکته در خودروهای سواری مانند مرسدس بنز، بی ام دبلیو، تویوتا کمری، هیوندای آزرا و حتی در خودرهای ایرانی مانند آوانته، مگان، سمند و تا حدی در پراید قابل مشاهده است.
منبع : پژو پارس
- ۹۶/۰۱/۱۷