مقایسه نمای خارجی کرولا و سراتو و النترا

بعد از بررسی های که در خصوص طراحی خودروهای کرولا و سراتو والنترا صورت گرفته است مشخص گردیده است که هر سه خودروی موجود در این مقایسه از نمای ظاهری خوبی برخوردار می باشند .

مشاهده می نماییم که اتومبیل الانترا دارای رینگ های ۱۵ اینچی می باشد که فولادی هم هستند اما خودروهای کرولا و سراتو دارای رینگ های ۱۶ اینچی می باشند که آلیاژی هستند از این رو می بینیم که برای خودروی الانترا این موضوع یک نقص بزرگ است و سبب ارزان قیمت تر نشان دادن خودروی الانترا می شود .

در بررسی هایی که در چند سال پیش خودروی الانترا صورت گرفته است استایل انحنایی این خودرو مناسب و گیرا به نظر می رسید .

زمانی که این سه خودرو را در کنار همدیگر قرار می دهیم و آن ها را از بعد پهلوییشان مورد قیاس قرار می دهیم می بینیم که خودروی الانترا از آن دو رقیب دیگر قدیمی تر به نظر می رسد .

البته برای این سال فیس لیفتی وجود دارد که شامل دی لایت های تیغه ای به عنوان مشخصهٔ امروزهٔ هیوندای و تیره تر شدن چراغ‌های ترمز در عقب است.

 

در حالی که ترکیب استایل کهنه و تعداد زیاد رندرهای گیج کنندهٔ کرولا، نوید محصول جذابی را نمی‌داد اما خودروی جدید قطعاً نمای جذاب و دلپذیری دارد.

شکاف جلوپنجرهٔ کرومی همراه با هواکش‌هایی که به طرف چراغ‌های جلو کشیده شده‌اند و خطوط مرتب به کار رفته در کاپوت و جناحین خودرو و همچنین طراحی موج دار چراغ‌های عقب با خط سقف منحنی تکمیل می‌شود و ترکیب رضایت بخشی از خطوط منحنی و صاف را به نمایش می‌گذارد. همهٔ این موارد کرولا را دینامیک و مجلل نشان می‌دهد.
اما در مقابل این LED های در روز روشن سراتو است که چشم‌ها را می‌رباید. سراتو اسپرت تر به نظر می‌آید، جوان پسند تر است و با احتیاط بین طراحی انحنا دار وپیچیدهٔ هیوندای و طراحی چهار گوش تویوتا گام بر می‌دارد.

نمای داخلی
نکتهٔ قابل توجه این است که فاصلهٔ بین محور جلو و عقب در هر سه خودرو ۲۷۰۰ میلی متر است. اگر چه که استفادهٔ واقعی از فضا در این سه خودرو به طور قابل توجهی متفاوت است. در حالی که کره ای‌ها هنوز در حال کار بر روی فضای پای عقب در خودروهای خود هستند، فضای صندوق عقب و فضای کاربردی الانترا به طور قابل توجهی جادار تر از سراتو است. هیوندای همچنین به طرز محسوسی جایگاه رانندگی  اسپرت تری دارد.

تویوتا دارای کابینی بسیار جادار است و همچنین صندلی راننده ای دارد که محدودهٔ خوبی برای تنظیم ارتفاع دارد و باعث می‌شود که سریعاً موقعیت رانندگی خود را بیابید. در این موارد تویوتا از رقبا پیش می‌افتد. فضای پای عقب نیز خوب است و فضایی حداقل برابر با ۶۵ میلی متر بیشتر از رقبا را فراهم می‌کند که این مورد به خاطر ترکیب خوب صندلی‌هایی که نازک تر از نسل قبل هستند و قابلیت حرکت ۷۰ میلی متری دارند به وجود آمده است.
علاوه بر این، گنجایش صندوق کرولا با الانترا برابر است و زمانی که صندلی‌های عقب جابجا شوند بیشتر نیز می‌شود. ذکر این نکته نیز لازم است که کرولا از دستگیرهٔ بستن صندوق عقب محروم است.

در رابطه با کابین تیز کرولا، برخی از آزمایش کننده‌ها احساسی دوگانه داشتند. کابین با قطعات صخره مانند و با طراحی ردیفی که یادآور لکسس است با استفاده از سطوح نرم به حد کمال می‌رسد و احساس خوبی را به شما منتقل می‌کند.
اما در نهایت، “Finish” کلی کابین آنرا در ردهٔ پایین تری قرار می‌دهد. تودوزی درها در خودروی استفاده شده در تست (و دیگر کرولاهایی که آزمایش کردیم)، نقش ضعیفی در نگهداری پانل‌ها داشتند، مخصوصاً آن‌هایی که کلیدهای بالابرها را احاطه می‌کردند.

جزئیات کوچک مثل کفپوش نازک و شل در صندوق عقب نیز کمک می‌کند تا احساس کنیم که کیفیت مشاهده شده در کرولا نمی‌تواند با کره‌ای ها رقابت کند.
اکثر آزمایش کننده‌ها داشبورد الانترا را بیش از حد شلوغ یافتند و کنترل‌های تهویهٔ کوچک آنرا رنج آور توصیف کردند. اما کیفیت مشاهده شده آشکارا بهتر از کرولا است و این خودرو احساس گران تر بودن بیشتری دارد. تنها جنبه‌هایی که از این جلال و شکوه می‌کاست، مواد استفاده شده از جنس “اورِتان” برای غربیلک فرمان و دسته دنده بود. دو خودروی دیگر یعنی کرولا و سراتو در این موارد از چرم سود جسته بودند.

در مورد کابین سراتو، حتی عیب و نقص کمتری وجود دارد که احساس بهتری از کابین الانترا را به شما انتقال می‌دهد. جزئیات، مانند تریم فیبر کربن در هماهنگی با کلیدهای تنظیمات سیستم صوتی ارگونومیک بوده و ترکیبی منطقی را به وجود می‌آورند. همهٔ این موارد به اضافهٔ کنترل‌های فرعی خوانا و روشن، کابین سراتو را بهترین مکانی می‌سازند که شما می‌خواهید در آن باشید. اگر چه فضای پای عقب کیا کاملاً با کرولا یکی نیست اما خیلی هم تنگ نیست و فضای عقب نیز دارای مجموعهٔ دریچه‌های هوای مخصوص خود است.

منبع : سراتو کیا